என்ன நினைச்சீங்க எங்களை!

 ஆயிற்று! இன்னும் ஒரே மாதம் தான். அப்புறமாக் குட்டிக் குஞ்சுலு அவ அப்பா, அம்மாவுடன் நைஜீரியாவுக்குப் போய்விடும். அதன் பின்னர் இப்போ வரமாதிரி வரமுடியுமானு தெரியலை. நேரம் எப்படினு முதல்லே தெரிஞ்சுக்கணும். இப்போ அம்பேரிக்காவுக்கும் நைஜீரியாவுக்கும் கிட்டத்தட்டப் பத்துமணி நேரம் என்பதால் பையர் தினம் அதிகாலை/நடு இரவு(?) இரண்டு, இரண்டரைக்கு எழுந்து அலுவலக வேலையைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கார் கடந்த நாலைந்து மாதங்களாக. நைஜீரியாவுக்கே செல்லும்படி அலுவலகத்திலிருந்து அதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்து கொடுத்தாச்சு. இவங்களும் வீட்டைக் காலி செய்துவிட்டு வாடகைக்கு விடுவதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்துவிட்டுக்கிளம்பணும். கொஞ்சம் இல்லை நிறையவே வருத்தம். எங்களை விட எங்க பெண்ணுக்கு! அவள் கல்யாணம் ஆனதுமே அம்பேரிக்கா போய்விட்டாள். பின்னாலேயே இரண்டு/மூன்று வருஷங்களில் பையரும் போய்விட்டார். பெண் அப்போதெல்லாம் பாஸ்டன் பின்னர் மெம்பிஸ் என இருந்தாலும் ஒரே நாடு என்று கொஞ்சம் ஆறுதல் இருந்தது. பையர் போனதில் இருந்து ஹூஸ்டன் தான். அவர் எண்ணெய் சம்பந்தப்பட்டப் படிப்பு/வேலையும் அது குறித்து. ஆகவே ஹூஸ்டனை விட்டு வெளியே போகவில்லை. இப்போத் தான் வேறே நாடு.  அதுவும் ஆப்ரிக்கா. இங்கே அம்பேரிக்காவில் உள்ள வசதிகள் எதுவும் அங்கே கிடைக்காது. இந்தியர்களும் குறைவாகவே இருப்பார்கள். நம்மால் எதுவும் செய்ய முடியாது என்னும்போது வருந்துவதைத் தவிர்த்து வேறே வழி இல்லை. அங்கே நல்லபடியாகப் போய் சௌகரியமாக இருந்தால் போதும். அதற்காகப் பிரார்த்தித்துக் கொள்ளுவது ஒன்றே நம்மால் முடிந்தது. 

***********************************************************************************

"காதலர் தினம்" நெருங்குகிறது. அதற்கான பரிசுகள் பற்றிய விளம்பரங்கள், நிகழ்ச்சிகள் பற்றிய விளம்பரங்கள் என வந்து கொண்டே இருக்கின்றன. இன்னொரு பக்கம் பொருந்தாக் காதல்கள்/ஏமாற்றுதல்/அதைப் பழிவாங்கும் கொலைகள் எனச் செய்திகள்! இப்போதெல்லாம் யாரும் யாரையும் தாக்க அஞ்சுவதில்லை. பொது இடத்தில் ஒரு பெண்ணைக் கோடரி கொண்டு தாக்க ஒருத்தர் யத்தனிக்கிறார். யாரும் அவரைத் தடுக்கவில்லை. அதை வீடியோவாக எடுத்துப் போடுகின்றனர். காதலி வேறு எவரையோ திருமணம் செய்யப் போவதால் அவளையும் அவள் தாயையும் தீ வைத்துக் கொளுத்திவிட்டுத் தன்னையும் எரித்துக்கொள்ளும் காதலன். இதனால் காதலுக்குப் பெருமை சேர்ந்து விட்டதா என்ன? இதெல்லாம் "காதல்" என்பதோடு சேர்த்தி இல்லை. இது முழுக்க முழுக்கக் "காமம்" பொருந்தாக் "காமம்".  காதல் என்பது எதன் மீதும் யார் மீதும் வரலாம். படிப்பைக் காதலிக்கலாம். சங்கீதத்தைக் காதலிக்கலாம். நடனத்தைக் காதலிக்கலாம். இறைவனைக் காதலிக்கலாம். உருகலாம். கண்ணீர் மல்கி அந்த அனுபவத்தை ரசிக்கலாம். மனிதர்களையும் காதலிக்கலாம். தப்பே இல்லை. ஆனால் அந்தக் காதல் ஒருத்தரை அழிப்பதிலா போய் முடியணும்? காதல் என்றால் வாழ வைக்கணும். தான் காதலித்த பெண்ணோ/பையரோ எங்கேயானும் சுகமாக வாழ்ந்தால் போதும் என்னும் பெருந்தன்மையான  நினைப்பு வரணும். 

உண்மையான காதல் என்பது மனம் சம்பந்தப்பட்டது. ஒருவர் இதயத்தில் நினைப்பது மற்றவர் இதயத்தில்/மனதில்(?) எதிரொலிக்கும். இரு மனங்களும் இணைந்து செயல்படும். உடலும் அதன் தேவைகளும் அங்கே முக்கியத்துவம் பெறாது. இப்போதெல்லாம் பெரும்பாலான காதல் திருமணங்கள் தோல்வியில் முடிவடைவதற்குக் காரணமே அங்கே மனங்கள் இணையாமல் வெறும் உடல்ரீதியான ஆவலை/பற்றைக் காதல் என்று நினைப்பது தான். 

**********************************************************************************

ஆஹா! நாங்க சுத்தத் தமிழர்கள்! எங்களோட மொ"லி" தமி"ல்". நாங்கள் பின்பற்றுவது தமிலரின் தனிப்பட்ட பாரம்பரியங்களான "செண்டை மேளம்" சாப்பாட்டில் வடநாட்டு உணவுகள், கல்யாணத்தில் வடமாநிலத்தின் ஆடை வகைகள், சம்பிரதாயங்கள், இப்போல்லாம் எங்க கல்யாணங்களில் "மெஹந்தி" இல்லாமல் நடத்தமாட்டோம் தெரியுமா? நாங்க அணிவதும் வடமாநில உடைகள் தான்! ஆடுவதும் பஞ்சாபி பாங்க்ரா! "பல்லே! பல்லே!" என்று ஆடிப்பாடுவோம். இல்லைனா குஜராத்தி "டான்டியா" ஆடுவோம்! அழிந்து வரும் பாரம்பரியத் தமிழ்நாட்டுக் கலையான நாதஸ்வரத்தை மறந்து கூட ஆதரிக்க மாட்டோம். எங்களை என்னனு நினைச்சீங்க? சுத்தத் தமிழர்களாக்கும் நாங்க!  எங்களுக்கு ஹிந்தி மொழியும் "வட"மொழியும் தேவை இல்லை. வடமொழின்னா வடக்கே இருந்து வந்ததுனு சொல்லுவோம். வட விருக்ஷத்தின் கீழ் போதிக்கப்பட்டதால் வடமொழி என்னும் பெயர் வந்தது என்பதைச் சுத்தமா மறப்போம் அல்லது மறைப்போம். (வட வ்ருக்ஷம்=அரசமரம்) வடக்கே இருந்து வரும் மொழி எங்களுக்குத் தேவை இல்லை. ஆனால் அவங்களைப் போல் நாங்க ஒருத்தருக்கொருத்தர் "ஜி" போட்டுத் தான் பேசிப்போம். இது எங்கள் தனி உரிமை. இதில் யாரும் தலையிட முடியாது. ஹிந்தியா கற்றுக்கொள்ளச் சொல்றீங்க? நாங்க வடக்கே இருந்து வரும் தொழிலாளர்களை வேலை செய்யச் சொல்லுவோம். நாங்க படுத்துக்கொண்டு சுகம் காண்போம். எங்களுக்கு டாஸ்மாக்கும் இலவச அரிசியும் நூறுநாள் சம்பளமும் போதும். அதற்கு மேல் தேவை இல்லை. பேராசைப்பட மாட்டோம். டாஸ்மாக்கை மட்டும் அரசு மூடிவிடாமல் பார்த்துப்போம். மற்ற எங்கள் உரிமைகளை வடமாநிலத் தொழிலாளர்களுக்கு விட்டுக் கொடுப்போம். அவங்க உணவு, உடை, கல்யாண சம்பிரதாயங்களை விடாமல் கடைப்பிடித்துத் தமிழனின் தனித்தன்மையைப் பாதுகாப்போம். நாங்க சுத்தத் தமிழர்கள்!

**********************************************************************************

காங்கிரஸ் ஆட்சிக்காலத்தில் திறக்கப்பட்ட கேந்திரிய வித்யாலயா பள்ளிகள் ஆரம்பத்தில் இருந்தே ஹிந்தி, சம்ஸ்கிருதம் கற்றுக்கொடுத்து வந்திருக்கின்றன. இது இப்போதைய எதிர்க்கட்சி மத்திய ஆட்சி அதிகாரத்தில் இருந்தப்போவும் நடந்தவை தான். ஆனால் அவங்கல்லாம் இப்போ என்னமோ புதுசாக் கேந்திரிய வித்யாலயா பள்ளிகளில் தமிழ் புறக்கணிக்கப்பட்டு ஹிந்தி, சம்ஸ்கிருதம் திணிக்கப்பட்டதாக ஒரு தோற்றத்தை உருவாக்குகின்றனர். எங்க குழந்தைகள் ஒன்றாம் வகுப்பிலிருந்து +2 வரை கேந்திரியவித்யாலயா பள்ளி தான். ஒரே பாடத்திட்டம். ஒரே மாதிரியான விடுமுறைகள் இந்தியாமுழுவதும் இப்படி இருப்பதால் கல்வி ஆண்டில் வருடத்தின் எந்தமாதமும் எந்த நாளும் மாற்றல் கிடைத்தவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளைக் கேந்திரிய வித்யாலயாவில் சேர்க்க முடியும். எங்கள் பெண்ணை சிகந்திராபாதில் செப்டெம்பர் மாதமும், சென்னை பட்டாபிராம் கேந்திரிய வித்யாலயாவில் ஜனவரி மாதமும் சேர்த்திருக்கோம். இந்த வசதி அடிக்கடி மாற்றல் ஆகிறவர்களுக்காக ஏற்படுத்தப்பட்டது என்பதோடு ராணுவ வீரர்கள் தங்கள் குழந்தைகளைப் படிக்க வைக்கவும் அவர்களுக்கு முன்னுரிமை கொடுத்து ஏற்படுத்தப்பட்டது. ஆகவே அந்த அந்த மாநில மொழிகளைக் கற்கக் குறைந்த பட்சமாக 20 பேர் இருந்தால் தொகுப்பூதியம் கொடுத்து ஒவ்வொரு வருடமும் ஆசிரியர்களை நியமிப்பார்கள். இது புதுசும் இல்லை. சுமார் அறுபது ஆண்டுகளாக நடந்து வரும் ஒன்றே. இப்போ இருக்கும் அரசியல்வாதிகளுக்கு இதைக் குறித்தத் தெளிவான அறிவு இல்லை என்பது வருத்தத்துக்கு உரியது.  மோதியை எப்படியானும் எதிர்க்கவேண்டும் என்பதற்காக எதை வேண்டுமானாலும் ஆதாரம் இல்லாமல் சொல்லக் கூடாது. இந்த அரசின் வெளிப்படைத் தன்மையால் இவை எல்லாம் வெளியே வருகின்றன. இத்தனை வருடங்களாக யாருக்கும் தெரியவில்லை.