எல்லாம் கொரோனாவால் வந்தது தான்! :)

இந்தக் கொரோனா வந்தாலும் வந்தது. பழைய ஆசாரங்கள் எனப்படுபவற்றுக்கு மீள் பதவி! ஆமாம், இப்போல்லாம் யாரும் யாருடைய எச்சில் உணவையும் தொடுவது இல்லை. இன்னும் சொல்லப் போனால் குழந்தைகளுக்கு முத்தம் கொடுக்கும்போது கூடக் கவனமாக இருக்கிறார்கள். அதிலும் தொலைக்காட்சித் தொடர்களில் காதலன், காதலி என்றாலோ அல்லது கணவன், மனைவி என்றாலோ ஒருத்தர் எச்சிலை இன்னொருத்தர் சாப்பிட்டே ஆகணும் போல! ஒரே தம்பளரில் இருந்து பழச்சாறோ அல்லது, இளநீரோ அல்லது ஐஸ்க்ரீமோ அல்லது சாப்பாடோ சாப்பிடுவார்கள் அல்லது ஊட்டி விட்டுக் கொள்ளுவார்கள். எனக்கு அதைப் பார்க்கையிலேயே பற்றிக்கொண்டு கோபமாக வரும். இந்த மாதிரிக் காட்சிகளில் எல்லாம் பணத்துக்காக நடிக்கிறாங்களே என இன்னொரு பக்கம் பரிதாபமாகவும் வரும். இன்னும் சிலர் இந்த எச்சிலைப் பொதுவாகக் கடைப்பிடித்தாலும் தங்களுக்கு நெருங்கியவர்கள் எனில் எந்த எச்சில், பத்தும் பார்க்க மாட்டார்கள். அவர்கள் வீட்டுப் பாத்திரத்திலேயே அதாவது சமைக்கும் பாத்திரத்திலேயே கையைப் போட்டு எச்சில் பண்ணிச் சாப்பிட்டால் மிதமிஞ்சிய சந்தோஷம், பெருமையுடன் அதைப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்கள். அந்த எச்சில் அவர்களைப் பொறுத்தமட்டில் பிரசாதம் என நினைக்கிறார்களோ என எனக்குத் தோன்றும்.

ஆனால் எனக்கு என்னமோ எப்போதுமே இந்த எச்சில் பிடிக்காது.பிறந்த வீட்டுப் பக்கம் ரொம்பவே ஆசாரம் பார்ப்பார்கள்.  எங்க வீடுகளில் எதையும் கடித்துச் சாப்பிடக் கூடாது. அப்படிச் சாப்பிட நேர்ந்தால் உடனே தனியாகக் கைகழுவவென உள்ள இடத்திற்குப் போய்க் கை கழுவ வேண்டும். கை கழுவாமல் வீட்டில் உள்ள மற்றப் பொருட்கள் எதையும் தொடக் கூடாது. முக்கியமாய்ச் சாப்பிடுகையில் அப்போதெல்லாம் உள்ள மரபுப்படிக் கீழே உட்கார்ந்து தான் சாப்பிடவேண்டும். தட்டோ, இலையோ அதில் நம் இடக்கை தவறியோ அல்லது நாமே பிடித்துக் கொண்டால் இடக்கையை நன்கு அலம்பினால் தான் சாப்பாட்டுப் பாத்திரத்தைத் தொடலாம். அல்லது பக்கத்திலேயே எடுத்து வைத்திருக்கும் மோர், ஊறுகாய், நெய் போன்றவற்றைத் தொடலாம். அநேகமாக இவை எல்லாம் பரிமாறப் பட்டாலும் சில சமயங்களில் எடுத்து வைத்துக் கொண்டு சாப்பிடுகையில் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய நிபந்தனைகள் இவை. நாமாக எடுத்து வைத்துக் கொண்டு சாப்பிடால் எல்லாவற்றையும் எதிரே வைத்துக் கொள்ளுவதோடு மோர், தயிர், ஊறுகாய், நெய் ஆகியனவும் பக்கத்தில் இருக்க வேண்டும். தட்டில் இடக்கையால் குழம்போ, ரசமோ பரிமாறிக்கொண்டால் உடனே இடக்கையைப் பக்கத்தில் இருக்கும் நீர் நிறைந்த செம்பிலிருந்து நீரைக் கீழே விட்டுக் கொண்டு (அதுவும் அந்தக் கையால் பாத்திரத்தை நேரடியாகத் தொடாமல் சாய்த்து விடவேண்டும்) அதைத் தொட்டுக் கை கழுவிய பின்னர் எடுக்கலாம்.

இப்போதெல்லாம் தட்டில் சாப்பாட்டைப் போட்டுக் கொண்டு நாற்காலி, அல்லது சோபாவில் அமர்ந்து கொண்டு தொலைக்காட்சி பார்த்துக் கொண்டோ, அல்லது வலக்கையில் சாப்பாடும், இடக்கையில் புத்தகமுமாகவோ சாப்பிடுகின்றனர். அப்போது சாப்பாட்டைச் சாப்பிட்ட வலக்கையாலேயே சாதம் வைத்திருக்கும் பாத்திரத்தில் இருந்தும், சாம்பார், ரசம் அல்லது காய்கள் தேவை என்றாலும் அதே சாப்பிட்ட கையாலேயே போட்டுக் கொள்ளுகின்றனர். இது எச்சில் பரவுவதோடு மட்டுமில்லாமல் மொத்த சாப்பாடும் மிஞ்சினால் மாலைக்குள்ளாக வீணாகிவிடும். அம்பேரிக்காவில் இருக்கிறவங்க எல்லாம் உடனடியாகக் குளிர்சசதனப் பெட்டியில் வைத்தாலும் அதைத் திரும்பச் சூடு பண்ணுகையில் உணவின் தரம் சுமாராகத் தான் இருக்கும். ஆனாலும் இதைப் பலரும் ஒத்துக் கொள்ளுவது இல்லை. எச்சில் என்ன ஒட்டிக்கொள்ளவா செய்கிறது? என்று கேட்பார்கள்.

இன்னும் சிலர் வீட்டிற்கு வரும் விருந்தினர்கள் எச்சில் பண்ணிக் காபி, தேநீர் குடித்தாலோ, தண்ணீர் குடித்தாலோ அந்தத் தம்பளர்களைக் கழுவுவதற்குத் தனியாகப் போடாமல் எல்லாப் பாத்திரங்களுடனும் போட்டு விடுவார்கள். வந்திருக்கும் விருந்தினர் நமக்கு உயர்வானவர் தான். ஆனால் அவர் எச்சில் உயர்வா என்ன? அவர் வாயில் உள்ள (பாக்டீரியாக்கள்) கொரோனா போன்ற நுண்ணுயிரிகள் அவரையும் அறியாமல், நமக்கும் தெரியாமல் அந்தக் குடித்த தம்பளர்களில் இருந்து மற்றப் பாத்திரங்களுக்குப் பரவ வாய்ப்பு உண்டு. இது தான் இப்போக் கொரோனா விஷயத்திலும் நடந்து வருகிறது. இன்னும் சிலர் வீட்டில் வேலை செய்யும் பெண்ணை நமக்குச் சமமாக மதிப்பதாக நினைத்துக் கொண்டு அவங்க சாப்பிடும் தட்டு, குடிக்கும் தம்பளர்களையும் எல்லாப் பாத்திரங்களோடு சேர்த்தே போட்டுக் கழுவும்படி விடுவார்கள். நாம் அதைத் தற்செயலாகப் பார்த்துவிட்டுக் கேட்டால், "நான் இதெல்லாம் பார்ப்பதில்லை! அவளும் நம்மை மாதிரித் தானே!" என்பார்கள். நிச்சயமாய்! நம்மை மாதிரித் தான். அதற்காகத் தட்டு, தம்பளர் எல்லாம் கொடுத்து உணவு கொடுப்பதும் சரியே! ஆனால் அதை முதலில் தனியாகக் கழுவ வேண்டாமா? தனி இடத்தில் அதைக் கழுவின பின்னர் மற்றப் பாத்திரங்களோடு சேர்த்தால் சரி. என்னைக் கேட்டால் இந்தப் பாத்திரங்களைத் தனியாக வைப்பதே சரி.  வேலை செய்பவர்களுக்கு மட்டுமில்லாமல் அனைவரின் தட்டுக்களையும் தனியாக வைத்தலே சரி.


எங்க வீட்டில் அந்தக் காலங்களில், அதாவது எண்பதுகளின் கடைசி வரையிலும் சாப்பாடுத் தட்டுகள் வைக்கும் இடம் தனியாக இருக்கும். (இப்போவும் ஸ்ரீரங்கத்தில் இதைக் கடைப்பிடிக்கிறோம். அது என்னமோ இந்த விஷயத்தில் இரண்டு பேருமே திருஷ்டிப்படும் அளவுக்கு மஹா ஒற்றுமை! :P)   சாப்பாடுத் தட்டுகளுக்கு என்றே ஒரு ஆப்பைக்கூடு எனப்படும் அகப்பைக் கூடோ அல்லது  சுவற்றில் ஒரு பிறையோ இருக்கும். அந்த இடத்தில் மட்டுமே சாப்பாடுத் தட்டுகள் வைப்போம், எடுப்போம். என்னதான் சாப்பிட்ட பின்னர் சுத்தம் செய்திருந்தாலும் அந்தத் தட்டுக்களைச் சமையலறையின் தொட்டி முற்றத்தில் அந்தக் காலங்களில் அலம்ப மாட்டார்கள். கொல்லைப்புறம் அல்லது கை கழுவும் இடத்தில் தான் அத்தனை தட்டுக்களையும் எடுத்துச் சென்று அலம்பிச் சாப்பிடப் போடுவார்கள். சாப்பிட்ட பின்னர் மீண்டும் கழுவிச் சுத்தம் செய்து அதற்கென்றிருக்கும் இடத்தில் வைப்பார்கள். மத்தியான சமையலில் மீந்ததை வைக்கும் இடத்தில் பழைய சாதம், குழம்பு போன்றவற்றை வைக்க மாட்டார்கள். பழைய குழம்பைச் சூடு செய்யவேண்டுமெனில் அதற்கென இருக்கும் தனி அடுப்பில் சூடு செய்வார்கள். மாதாந்திர விலக்கு நாட்களில் பெண்களுக்குத் தனிச் சமையல் தான் செய்து போடுவார்கள். அதற்கெனத் தனி அடுப்பு, பாத்திரங்கள், புளி, சாம்பார்ப் பொடி, உப்பு, ஊறுகாய் வகைகள் போன்றவை இருக்கும். மற்றப் பருப்பு வகைகள், காய்கள்,  மோர், பால், போன்றவை மட்டும் வீட்டில் உள்ளவற்றிலிருந்து கொடுப்பார்கள். அப்போதெல்லாம் வீட்டு விலக்கானவர்களுக்கு எனப் பத்துப் பதினைந்து வயதுக்குட்பட்ட பெண்குழந்தைகளைச் சமைக்கச் சொல்லுவார்கள். அவர்களுக்குச் சமையலும் பழக்கம் ஆகும் என்பதால் இந்த ஏற்பாடு. அப்படியே வீட்டில் உள்ளவர்கள் தான் சமைக்க வேண்டும் எனில் வீட்டு விலக்கானவர்களுக்குப் பழைய சாதமும், குழம்பும் அல்லது தனியாக இருக்கும் ஊறுகாயோடு போட்டு விடுவார்கள்.

பின்னர் வீட்டு வேலை எல்லாம் ஆனதற்குப் பின்னர் வீட்டு விலக்கான பெண்களுக்குத் தனியாகச் சமைத்துப் போடுவார்கள். அதில் மிச்சம் இருந்தால் இரவுக்கும் அதையே வைத்துக் கொண்டு விடுவார்கள். ஒவ்வொரு வீடுகளில் காலையில் பழைய சாதம் போட்ட பின்னர் மத்தியானம் காபியோடு ஏதேனும் பக்ஷணம் வாங்கிக் கொடுத்துவிட்டுப் பின்னர் மாலை சூரிய அஸ்தமனம் ஆகும் முன்னர் சாப்பாடு போடுவார்கள். சூரிய அஸ்தமனத்திற்குப் பின்னர் வீட்டு விலக்கானவர்கள் சாப்பிடக் கூடாது எனச் சொல்லுவார்கள். ஆனால் பெரும்பாலும் இதைக் கடைப்பிடித்தது கிராமங்களில் திருமணம் ஆன பெண்களுக்கு மட்டுமே.   அது எல்லோருக்கும் வீட்டில் சமைத்ததாகவோ அல்லது அவர்களுக்கு எனத் தனியாகச் சமைத்ததாகவோ இருக்கும். அதன் பின்னர் மறுநாள் காலை தான் காபி, பழைய சாதம் எல்லாம். பழைய சாதம் இல்லை எனில் ஓட்டலில் இட்லி வாங்கியும் போடுவார்கள்.  எச்சில், பத்தில் இருந்து எங்கேயோ போயிட்டேன். இருங்க மிச்சத்தையும் நாளைக்குச் சொல்றேன்.