கடமையை ஆத்திட்டு வந்தாச்சு!

 இன்னிக்கு ஒரு முக்கியமான கடமையை ஆத்திட்டு வந்தோம். என்னங்கறீங்களா? பூஸ்டர் டோஸ்! வெள்ளி அன்றே மொபைலுக்குச் செய்தி வந்தது. வழக்கமாய்ப் போட்டுக் கொள்ளும் தனியார் மருத்துவமனைகளை விசாரித்ததில் ஒன்றில் இப்போப் போடுவதில்லைனு சொல்லிட்டாங்க. இன்னொன்றில் போடுவதாகச் சொன்னார்கள். சரினு நேற்று ஞாயிறன்று பதிவு செய்யத் தொலைபேசினால் தொலைபேசியே எடுக்கலை. அதுக்குள்ளே சிலர் ஜி..எச்.சில் போடுகிறார்களே என்றும் சொன்னார்கள். முதல் முறை போட்டுக்கொண்ட ஊசிக்கும் இரண்டாவதாகப் போட்டுக் கொண்ட ஊசிக்கும் ஜி.எச்சுக்குப் போகலை. ஏனெனில் அப்போக் கூட்டம் அதிகம் இருந்த காரணத்தால். இப்போக் கூட்டம் இல்லை போட்டுக் கொண்டு உடனே வந்துடலாம்  என்றார்கள்.

ஆனாலும் இன்னிக்குக் காலம்பரத் தனியார் மருத்துவமனைக்கே போக முடிவு செய்தோம்.  வந்து சமைக்க வசதியாக ஏற்பாடுகளைப் பண்ணிட்டு வேலை செய்யும் பெண்மணி வந்துட்டுப் போனதும் கிளம்பலாம்னு முடிவெடுத்தோம். இன்னிக்கு அந்தப் பெண்மணி தாமதமாக எட்டேமுக்காலுக்குத் தான் வந்தாள்.

அவங்க வேலையை முடித்துக் கொண்டு கிளம்ப ஒன்பதே கால் ஆகிவிட்டது. உடனடியாக நாங்களும் வீட்டைப் பூட்டிக்கொண்டு கிளம்பினோம். வாசலில் எப்போதும் ஆட்டோ நிற்குமிடத்தில் இப்போத் தடுப்புகள் போட்டிருப்பதால் ஆட்டோவே எதுவும் கண்களில் படலை. 

சென்றுகொண்டிருந்த ஒர் ஆட்டோவைக் கூப்பிட்டு பேரம் பேசி ஏறிக் கொண்டோம். தனியார் மருத்துவமனைக்குச் செல்லும் வழியில் செல்லாமல் கோபுரத்தை நோக்கி ஆட்டோ செல்லவும் எனக்குள் சந்தேகங்கள். நம்மவரோ இப்படியும் போகலாம் போல என்றார். எப்படி? இது சுத்து இல்லையோ என்றேன். அவருக்கும் குழப்பம் தான். கடைசில் அந்த ஆட்டோகாரர் ஜி.எச்.சில் நிறுத்திவிட்டு இங்கே தான் போடறாங்க போங்க என்றார். நாங்க இறங்க மறுத்துவிட்டுத் தனியார் மருத்துவமனைக்கே போகச் சொன்னோம். சுத்த்த்த்த்தி வளைச்சுக் கொண்டு அங்கே கொண்டுவிட்டார்/எங்களைத் திட்டிக் கொண்டே என்பது உபரித்தகவல்.

அங்கே போகையிலேயே வாசலில் இருந்த செக்யூரிடி கிட்டத்தட்ட என் கைகளைப் பிடித்து அழைத்துச் செல்ல முயன்றார். மறுத்துவிட்டு நானே உள்ளே போனேன். அங்கே ஊசி போடும் அறை முன்னாலேயே இருந்தது. வாசலில் ஒரு செவிலிப்  பெண்மணி நின்று கொண்டு மருந்துகள் கையிருப்பில் இல்லை என்பதைச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். எங்க இரண்டு பேருக்கும் பேஸ்து அடித்து விட்டது.

ஒரு மாதிரியாகச் சமாளித்துக் கொண்டு வெளியே வரும்போதே நான் ஜி.எச்.சில் போய்ப் போட்டுக் கொண்டு விடுவோம் எனச் சொல்ல அவரும் சம்மதித்து அங்கே அப்போது வந்த ஒரு ஆட்டோவை நிறுத்தி அதில் ஏறி ஜி.எச்.சில் கொண்டு விடச் சொன்னோம். அவருக்குச் சரியாக இடம் தெரியாததால் முக்கியக் கட்டிடத்துக்குப் போக, நாங்க அங்கே இல்லைனு சொல்லி ஊசி போடும் ஆரம்பசுகாதார நிலையக் கட்டிடத்தைக் காட்டினோம்.

பின்னர் அங்கே சென்று அவங்க கிட்டே ஆதார் கார்டு, இரண்டு ஊசி போட்டுக் கொண்ட சான்றிதழ், இப்போ வந்திருக்கும் செய்தி எல்லாவற்றையும் காட்டினோம். ஊசி போட்டு அனுப்பினாங்க.  வாசலிலேயே ஆட்டோ பிடித்து சரியாகப் பத்து/பத்துக்கு வீட்டுக்கு வந்து சமையல் தொடங்கியாச்சு! இதுவே வேறே ஏதானும் ஊர் எனில் குறைந்தது ஆட்டோ பிடித்துப் போய் வர ஒன்றரை மணி நேரமாவது ஆகி இருக்கும். இங்கே போகும் இடங்கள் மட்டும் பக்கம் னு இல்லை/ மற்ற ஊர்களைப் போல் கூட்ட நெரிசலும் இல்லை. 

ஆக மொத்தம் முதல் ஊசி ஒரு தனியார் மருத்துவமனையிலும் இரண்டாவது ஊசி இன்னொரு தனியார் மருத்துவமனையிலும், மூன்றாவது ஊசி அரசு செலவில்/தயவில்  ஓசியிலும்  போட்டுக் கொண்டாச்சு.