2 வருஷங்களுக்குப் பின்னர் பெருமாள் தரிசனம்!

 

இந்தப் படம் பழைய படம். கூகிளாரிடமிருந்து கடன் வாங்கியது. இன்றைய அலங்காரமும் கிட்டத்தட்ட இப்படித்தான் என்றாலும் இன்னும் எளிமையாக மாலைகள் குறைக்கப்பட்டுக் காணப்பட்டார். ஒரே இளைப்பு!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ரொம்பவே துளியாகப் போய்விட்டது உடம்பு. அல்லது 2 வருஷத்திற்குப் பின்னர் பார்ப்பதாலா? தெரியலை. ஆனால் பெருமாள் இளைத்துத் துரும்பாய் இருப்பதாக எனக்குத் தோன்றியது எனில் நம்ம ரங்க்ஸுக்கும் அதே தோணி இருக்கு.

இந்த வருஷம் ஒரு மாதமாகவே கஜேந்திர மோக்ஷத்துக்கு அம்மா மண்டபம் மண்டகப்படி இருக்கும் என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தனர். அதே போல் போன வாரம் அது பற்றி உறுதியான தகவல் கிடைச்சது. கோயிலுக்குத் தான் நம்மால் போக முடியலை. நம்மைத் தேடி வரும் பெருமாளையாவது பார்க்கலாம்னு ஆவலுடன் காத்திருந்தோம். நேற்றே சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்கள் என்றாலும் இன்று காலை எழுந்தவுடன் அழகரைப் பார்க்கணும்னு நினைச்சது கூடப் பார்க்க முடியவில்லை. பெருமாளை எப்படிக் கீழே போய்ப் பார்ப்பது எனத் தோன்றியது. நம்ம ரங்க்ஸ் இலை வாங்கறதுக்காக நம்ம நண்பர் கோயிலுக்குச் சென்றார். அங்கே கோயில் வாசலில் எல்லாமும் கிடைக்கும். அப்போப் பெருமாள் இங்கே புலிமண்டபத்தில் மண்டகப்படி முடிந்து அடுத்ததுக்குப் போய்க் கொண்டிருந்திருக்கிறார். நல்ல திவ்ய தரிசனமாகக் கிடைச்சிருக்கு. காலை வேளை ஆகையால் அதிகம் வெயில் இல்லை. ஆகவே பெருமாள் திறந்த பல்லக்கிலேயே வந்திருக்கார்.

அதுக்கப்புறமா உள்ள பல மண்டகப்படிகளை முடித்துக் கொண்டு இங்கே வர ஒன்பதரையாவது ஆகும்னு எதிர்பார்த்தோம். நம்மவர் வெளியே இருந்து வந்ததுமே சொல்லிட்டார். நான் பெருமாளை ஆசை தீர நன்றாய்ப் பார்த்துட்டேன். கீழே நீயே போய்ப் பார்த்துக்கோ என அறிவிப்பு வந்து விட்டது. செக்யூரிடியைத் தொலைபேசியில் கேட்டதற்கு இன்னமும் புலிமண்டபத்திலேயே இருப்பதாகச் சொல்லக் கொஞ்சம் யோசித்த நான் தினம் தினம் பெருமாளுடனேயே பொழுதைக் கழிக்கும் எதிர்வீட்டு மாமியைக் கேட்டேன். அந்த மாமி புலி மண்டபத்தைத் தாண்டி இன்னும் நாலைந்து உபயங்களையும் முடித்துக் கொண்டு இன்னும் அரை மணி நேரத்தில் நம்ம பக்கத்து மண்டகப்படிக்கு வந்துடுவார்னு சொன்னாங்க. உடனேயே ரங்க்ஸ் கிட்டேக் கூடச் சொல்லாமல் வீட்டு வேலை செய்து கொண்டிருந்த பெண்ணிடம் சொல்லிட்டு/அவரிடம் தெரிவிக்கச் சொல்லிட்டுக் கீழே இறங்கினேன். ஹிஹிஹி லிஃப்டில் தான். ஆனால் கீழே 3,4 படிகள் உள்ளன. அதை எப்படிக் கடப்பது என்னும் பெரிய  கேள்வி ? இந்த வடிவிலேயே கண் முன்னால் நின்றது. லிஃப்டைவிட்டு வெளியே வந்ததும் அக்கம்பகம் யாருமே இல்லை. ஆகவே முதல் முதல் நடைபழகும் குழந்தையைப் போல் சுவற்றைப் பிடித்துக் கொண்டு மெல்ல மெல்லக்கீழே இறங்கிவிட்டேன். ஹையா! ஜாலி!

மெதுவாக செக்யூரிடி இருக்கும் இடத்துக்குப் போனால் எனக்கு முன்னால் நாலைந்து பேர்கள். துணிகளை இஸ்திரி போடும் பெண்மணி வெளியே இருந்து வர அவரைக் கேட்டதில் பத்து நிமிஷத்துக்குள்ளாகப் பெருமாள் வந்துடுவார் எனத் தெரிந்தது. சற்று நேரத்தில் அந்தப் பெண்ணும் வாசலுக்குப் போங்க, பெருமாள் வந்து கொண்டிருக்கார் என்று சொல்ல நாங்களும் போனோம். நான் நிற்க முடியாதே என்பதால் உள்ளே மண்டகப்படி மண்டபத்தினுள் போக அங்கே இருந்த ஒரு பெண்மணி என்ன நினைத்தாளோ என்னை உட்காரச் சொல்லிட்டுத் தான் நின்று கொண்டார். அதன் பின்னர் அடுத்தடுத்து எங்க குடியிருப்பு வளாகப் பெண்கள் சிலர் வந்தன. சற்று நேரத்தில் சங்கு ஊதிக்கொண்டு, குடைகள் பிடித்துக் கொண்டு நகராவைச் சத்தப்படுத்திக்கொண்டு கோயில் பரிசனங்கள் வரக் கொஞ்ச நேரத்தில் பெருமாள் தெரியலானார். பல்லக்கு என்னமோ திறந்த பல்லக்குத் தான். ஆனால் அப்போவே வெயில் அதிகம் ஆனதால் திரை போட்டு மூடிக் கொண்டு வந்தார்கள். மேலே குடை. இருபக்கங்களிலும் விசிறியால் விசிறிக் கொண்டு இருந்தார்கள்.

மேலே போட்டிருக்கும் படத்தில் உள்ளது போல் ஆபரணங்கள். பாண்டியன் கொண்டை. எளிமையான பட்டில் உடை! அதிகம்மாலைகள் கூட இல்லை. பெருமாளைப் பார்த்தால் ரொம்பக் குட்டியாய்ப் போய்விட்டாற்போல் இருந்தது. கண்களில் தண்ணீர் கொட்டப் பெருமாளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தேன். ஒண்ணும் வேண்டிக்கத் தோணலை. கண் நிறைய, மனம் நிறையப் பெருமாளை என்னுள் வாங்கிக் கொண்டு அவர் உருவை மனதில் நிறுத்த முயன்றேன். இம்முறை செல்/காமிரா எடுத்துச் செல்லவில்லை. ஏனெனில் ஃபோட்டோ எடுப்பதில் கவனம் போனால் பெருமாளை நன்கு பார்க்க முடியாது. ஆகவே என் முழுக்கவனமும் பெருமாள் மேல் தான். மனம் விம்மியது. பார்க்கமுடியலையேனு நினைத்து வருந்திக் கொண்டிருந்த என் போன்றோருக்காகத் தேடிக் கொண்டு வந்து தன் தரிசனத்தைக் கொடுத்திருக்கார் நம்பெருமாள். சற்று நேரத்தில் மண்டகப்படி மரியாதைகள் முடிந்து பதில் மரியாதை நடந்து மெல்லப் பெருமாள் கிளம்பினார். இந்த வருஷம் ஆடி மாசமும் வருவேன்னு சொல்லி இருக்கார். பார்ப்போம். அங்கே பெருமாள் பிரசாதங்கள் கொடுத்துக் கொண்டிருக்கக் கூட்டமாக இருப்பதால் நான் வந்துட்டேன். ஆனால் எங்க வளாகக் காரியதரிசி அவர் வாங்கிய பிரசாதத்தை எல்லோருடனும் பங்கிட்டுக் கொண்டிருந்தார். அங்கே போய் நானும் கொஞ்சம் போல் பிரசாதத்தை எடுத்துக் கொண்டு மேலே வந்தேன். பாலில் ஊறிய பாசிப்பருப்புப் பிரசாதம். ரங்க்ஸுக்கும் கொடுத்துட்டு நானும் எடுத்துக் கொண்டேன். ஏதோ சாதனை செய்த நிறைவு மனதில்.