ஏமாந்த சோணகிரி! :(

நேத்திக்கு சங்கடஹர சதுர்த்தி என்பதால் நம்ம நண்பருக்குக் கொழுக்கட்டை நிவேதனம் செய்துட்டு இருந்தேன். நம்ம ரங்க்ஸ் வெளியே சென்றிருந்தார். அப்போது முதல்லே இன்டர்நெட்டுக்குப் பணம் கட்டிய ரசீதை எடுத்துக் கொண்டு அந்தக் கம்பெனி ஊழியர் கொடுத்துவிட்டுச் சென்றார். பின்னர் எங்க குடியிருப்பு வளாகப் பாதுகாப்புக் காவலர் வந்து விட்டுப் போனார். இரண்டு பேருமே கதவுக்கு வெளியேயே நின்று கொண்டு கொடுத்தார்கள். பின்னர் வந்தது துணிகளை இஸ்திரி போட எடுக்க வரும் பெண்மணி. ஐந்தாண்டுகளாகப் பழக்கம் தான்!

ஆனால் அந்தப் பெண்மணி வந்துட்டுப் போனப்புறமா யாரும் வரலை. வீட்டினுள்ளே சோஃபாவில் வைச்சிருந்த செல்ஃபோன் காணாமல் போய்விட்டது. ரொம்ப நேரமா வாட்சப் ஒண்ணுமே வரலையேனு ஒரு பதினொன்றரை மணி போல ஃபோனைத் தேடியதில் கிடைக்கலை. ரங்க்ஸிடம் சொன்னால் அப்போப் பார்த்து ப்ளம்பர்&எலக்ட்ரீஷியன் வந்திருந்ததால் அதிலே பிசி! அவர் எடுத்துப் போகலைனும் சொல்லிட்டார். எல்லா இடங்களிலும் தேடிட்டு ரங்க்ஸ் வந்ததும் அவர் செல்ஃபோனில் இருந்து என்னோட ஃபோனின் எண்ணைப் போட்டுப் பார்த்தால் ஸ்விட்ச் ஆஃப்! என்ன செய்யறதுனு புரியாமக் குழப்பம்!

கீழே துணிகளை இஸ்திரி போடும் இடமெல்லாம் சென்று ஒருவேளை துணிகளுடன் வந்துவிட்டதோ எனத் தேடியாச்சு. அந்தப் பெண்மணியையும் கேட்டாச்சு! பின்னர் நண்பர்கள் கொடுத்த ஆலோசனையின் பேரில் கூகிளில் டெலிபோனின் எண்ணைக் கொடுத்தும் எங்கே இருக்குனு தேடியாச்சு. அதற்கென உள்ள தனி நம்பருக்குத் தொலைபேசிச் சொல்லியாச்சு. முறையே பிஎஸ் என் எல், சாம்சங் போன்றோருக்கும் தகவல் சொல்லிட்டோம். பிஎஸ் என் எல்லில் அதே நம்பரைத் தருவதாகவும் உடனே வந்து வாங்கிச் செல்லும்படியும் சொன்னாங்க. அதோடு இன்னொரு நண்பர் போலீஸிலும் சொல்லச் சொல்லவே உடனடியாக இருவிண்ணப்பங்கள் எழுதிக் கொண்டு போனார்.

பிஎஸ் என் எல்லிடம் வேலை முடித்துக் கொண்டு போலீஸ் ஸ்டேஷன் போனால் காலையிலிருந்து நடந்தது, அப்போ எதிர்வீட்டில் யார் இருந்தாங்க, சிசிடிவி காமிராவில் பதிவாகி இருப்பதுனு எல்லாமும் கேட்கிறாங்க. சிசிடிவி காமிரா கீழ்த் தளத்துக்கு மட்டும் தான். மேலும் ஃபோன் இருந்த இடம், அங்கிருந்து வெளியார் எடுத்துச் செல்ல முடியுமா? எவ்வளவு தூரம் என்றெல்லாம் கேட்டார்கள். நான் எவ்வளவு நேரம் உள்ளே இருந்தேன் என்பதை எல்லாமும் கேட்டிருக்கின்றனர்! என்னத்தைச் சொல்ல! போலீஸில் புகாரே கொடுக்க வேண்டாம்னு வந்துட்டார்.

ஒரு நல்ல விஷயம் என்னன்னா என்னோட செல்ஃபோன் கடவுச் சொல் போட்டால் தான் திறக்கும். ஆகவே அவங்களால் திறக்க முடியாது. மேலும் நாங்கள் மொபைல் வழியாக எவ்விதப் பணப் பரிவர்த்தனையும் செய்வதில்லை. சொல்லப் போனால் நான் யூ ட்யூப் பார்ப்பதோ அல்லது வீடியோக்கள் தரவிறக்கிப் பார்ப்பதோ, தொலைக்காட்சித் தொடர்கள், சினிமா போன்றவை பார்ப்பதோ இல்லை. விளையாட்டுக்களும் பார்ப்பது இல்லை. வாட்சப்பில் குடும்ப உறவினர்கள் உள்ள குழுக்கள், பெண், பையர், மற்றும் நண்பர்கள் இருப்பதால் வாட்சப் செய்திகள் 200,300க்கு மேல் வந்து கொண்டிருக்கும். அவற்றை அவ்வப்போது படித்துப் பார்த்து உரியனவற்றுக்கு பதில் சொல்லி உடனடியாக நீக்கிவிடுவேன். வேறே எதுவும் மொபைல் வழி பார்ப்பதில்லை. என்னோட ப்ளாகுக்கெல்லாமோ அல்லது மற்றவர்கள் பதிவுகளுக்கோ மொபைல் வழி போனதில்லை. அதெல்லாம் தெரியவும் தெரியாது.  (D)  டாட்டா கார்ட்  வைச்சுக்கலை. இணைய இணைப்பு வீட்டில் உள்ள வை ஃபை மூலமே!  ஆகவே ஃபோனை எடுத்தவங்க அதை விற்றுத் தான் ஆகவேண்டும். வேறே வழியே இல்லை.

என்ன ஒரு வருத்தம்னா குடும்பத்து உறுப்பினர்கள் படங்கள், முக்கியமாக எங்கள் பேத்தியின் அவ்வப்போதைய முன்னேற்றங்களைக் காட்டும் படங்கள், (நேத்திக்குக் கூட 4,5 வந்தது) அது பற்றிய வீடியோக்கள் இருந்தன.  அதான் நினைக்க நினைக்க வருத்தமாக இருக்கு. குழந்தை பிறந்ததில் இருந்து ஒன்றரை வருடமாக எடுத்த படங்கள்! :(  ஏதோ ஓர் ஆபத்தைத் தவிர்க்கவே பிள்ளையார் செல்ஃபோனைக் காணாமல் போக வைச்சுட்டாரோனு நினைக்கிறேன். என்னவோ! எடுத்தவங்க நல்லா இருக்கட்டும்! அவ்வளவு தான்!