பாரதி கண்ட புதுமைப் பெண்!

ஆணும் பெண்ணும் நிகரெனக் கொள்வதால்
அறிவில் ஓங்கி இவ் வையந் தழைக்குமாம்
பூணு நல்லறத் தோடிங்கு பெண்ணுருப்
போந்து நிற்பது தாய் சிவ சக்தியாம்
நாணு மச்சமும் நாய்கட்கு வேண்டுமாம்
ஞான நல்லறம் வீர சுதந்திரம்
பேணு நற்குடிப் பெண்ணின் குணங்களாம்
பெண்மைத் தெய்வத்தின் பேச்சுக்கள் கேட்டீரோ!

உலக வாழ்க்கையின் நுட்பங்கள் தேரவும்
ஓது பற்பல நூல்வகை கற்கவும்
இலகு சீருடை நாற்றிசை நாடுகள்
யாவுஞ் சென்று புதுமை கொணர்ந்திங்கே
திலக வாணுத லார்நங்கள் பாரத
தேச மோங்க உழைத்திடல் வேண்டுமாம்
விலகி வீட்டிலோர் பொந்தில் வளர்வதை
வீரப் பெண்கள் விரைவி லொழிப்பராம்.
சாத்திரங்கள் பலபல கற்பராம்
சவுரியங்கள் பலபல செய்வராம்
மூத்த பொய்மைகள் யாவு மழிப்பராம்
மூடக் கட்டுகள் யாவுந் தகர்ப்பராம்!

மேலே சொல்லி இருப்பது பாரதி தான் கண்ட புதுமைப் பெண் குறித்த கற்பனைகள். ஓரளவுக்குப் பெண்கள் இவற்றில் வெற்றி கண்டும் இருக்கின்றனர். பாரதி வாழ்ந்த காலத்தில் பெண்களுக்குப் படிப்பு என்பது மறுக்கப்பட்டு இருந்தது. பல காரணங்கள்! அந்நியர் படையெடுப்பு முக்கியம். அதோடு இல்லாமல் மத மாற்றம் செய்யப்பட்டதும் ஒரு காரணம்.  பெண்களை வீட்டை விட்டு வெளியே அனுப்பாமல் இருந்ததுக்கு மேற்சொன்ன காரணங்கள் தான் முக்கியம். அதற்கு முன்னால் சுமார் பதினெட்டாம் நூற்றாண்டு வரை பெண்கள் படித்துக் கொண்டு தான் இருந்திருக்கின்றனர். பல அரச மகளிர் எல்லாக் கலைகளையும் கற்றுத் தேர்ந்து மிகவும் சாமர்த்தியசாலியாகவும் புத்திசாலியாகவும் அரசை நிர்வகிக்கும் சக்தி உள்ளவர்களாகவும் இருந்திருக்கின்றனர்.

பதினான்காம் நூற்றாண்டில் விஜயநகர சாம்ராஜ்யத்தின் அரசியான கங்கா தேவியின் மதுரா விஜயம் அவள் சம்ஸ்கிருதத்தில் புலமை பெற்றிருந்ததைச் சுட்டிக் காட்டுகிறது. இதிலிருந்து பெண்கள் படிக்காமல் இருந்ததில்லை என்பதையும் பெண்களுக்குப் படிப்பு மறுக்கப்படவில்லை என்பதையும் புரிந்து கொள்ளலாம். ஆனாலும் பெண்ணுக்குக் கல்வி மறுக்கப்பட்டது பதினெட்டாம் நூற்றாண்டிற்குப் பின்னரே! அந்தக் கால கட்டங்களில் பெண்ணை வீட்டில் வைத்திருப்பதற்கு பயந்து விரைவில் திருமணமும் முடித்து அனுப்புவதை வழக்கமாய்க் கொண்டனர். திருமணங்களும் பெரும்பாலும் இரவில் நடத்துவார்கள். ஆகவே பாரதியார் மேற்கூறியபடி பெண்கள் முன்னேற்றம் குறித்துக் கருத்துகளைத் தெரிவித்துப் பாடல்களாகவும் பாடி வைத்துள்ளார்.

ஆனால் இன்றைய புதுமைப் பெண்ணுக்கு சுதந்திரம் என்பது கட்டற்றதாகவே இருக்கிறது. பெண்களின் திருமண வயதும் 30க்கு வந்து விட்டது. அப்படியும் பல திருமணங்கள் விவாகரத்தில் முடிகின்றன. முன்னெல்லாம் திருமணத்தில் வைதிகத்திற்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து வந்த நிலையில் கடந்த பத்தாண்டுகளுக்கும் மேல் திருமணங்கள் ஆடம்பரச் செலவுகளில் மூழ்கி முத்தெடுக்கின்றன.  நமக்கு வடக்கே பேசும் மொழி வேண்டாம். ஆனால் கலாசாரத்தை மறுப்பதில்லை. பல திருமணங்களிலும் மெஹந்தி விழா வட மாநிலங்களைப் போல் நடத்துகின்றனர். அதே போல் உடை, நடை, பாவனைகளும் வட மாநிலப் பெண்களைப் போல் தான்! திருமண வரவேற்பு நிகழ்ச்சியில் அனார்கலி சல்வார், குர்த்தா இல்லைனா லெஹங்கா, சோலி போட்டுக் கொண்டு தான் மணப்பெண் நிற்பார். ஆனால் வெளியில் பேசும்போது தமிழ், தமிழ்க் கலாசாரம், தமிழ் மொழியை எங்கிருந்தோ வடக்கத்தியர் வந்து அழிக்கின்றனர் என்று அரசியல் தலைவர்கள் சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றனர்.

திருமண பந்தம் என்பது ஆயிரம் காலத்துப் பயிர் என்பார்கள் முன்னெல்லாம். ஆனால் இப்போதெல்லாம் ஆயிரம் நாட்கள் வாழ்ந்தாலே விழா எடுக்க வேண்டியதாய் உள்ளது. நம் திருமணத்தின் முக்கியத்துவம் இன்னமும் குறையாமல் இருப்பதாலேயே நம் நாட்டின் பொருளாதாரமும் ஆட்டம் காணாமல் நிலைத்து இருக்கிறது! இதுக்கும் அதுக்கும் என்ன சம்பந்தம் என்பவர்களுக்குப் பின்னால் அது பற்றி வேறொரு சமயம் பேசிக்கலாம். குடும்பம் என்பது இருப்பதால் தான் இன்னமும் திருமணங்கள் பெற்றோர் பார்த்து வைத்தும் நடந்து வருகின்றன. அந்தத் திருமணங்களில் சப்தபதி என்றொரு நிகழ்ச்சி நடக்கும். தாலி கட்டி முடிந்ததும் அது நடக்கும். தாலி கட்டியதும் திருமணம் முடிந்து விட்டதாகப் பெரும்பாலோர் நினைத்தாலும் சப்தபதி முடிந்தால் தான் திருமணம் முடிந்ததாக அர்த்தம்.  தாலி கட்டிய பின்னர் கூடப் பெண்ணோ, பிள்ளையோ திருமணம் வேண்டாம்னு போனால் அது சட்டரீதியாகச் செல்லுபடி ஆகும். ஆனால் சப்தபதி முடிந்த பின்னர் தம்பதிகள் சட்டரீதியாகப் பிரிவது கடினம். குறைந்தது ஒரு வருஷம் காத்திருக்கணும்.

அப்படி என்ன இருக்கு சப்தபதியிலே என்பவர்களுக்கு! இது கிட்டத்தட்டத் தாலி கட்டிக் கொண்ட பின்னர் கணவன், மனைவி இருவருக்கும் இடையே நடக்கும் உரையாடல் போன்றது!

அக்னிக்கு வடக்கே மணமகன் மணமகளின் வலக் கையைப் பிடித்த வண்ணமே அவள் வலக்காலைத் தன் இடக்கையால் பிடித்துக் கிழக்கே பார்த்து அல்லது வடக்குத் திசையில்  முன்னே ஓர் அடி நகர்த்த வேண்டும். கூடவே தானும் செல்ல வேண்டும்.  சாஸ்திரங்கள் சொல்லுவதன் பேரில் ஒருவருடன் நாம் ஏழு அடிகள் எடுத்து வைத்து நடந்தால் அவர் நம் நண்பர் எனப் பொருள். சாவித்திரி சத்தியவானை மீட்க யமனுடன் ஏழடி நடந்து சென்று அவனுடன் சிநேகிதி ஆன பின்னரே வாதங்களில் ஈடுபட்டு சத்தியவானின் உயிரை மீட்பாள்.

இங்கே திருமணத்தில் ஒவ்வொரு அடிக்கும் ஓர் மந்திரம் உண்டு. அவற்றின் பொருள் என்னவெனில் மஹாலக்ஷ்மியை நிகர்த்த நீ என் வீட்டுக்கு வருவதால் என் குலம் விருத்தி அடையட்டும். நீயும் சந்தோஷம் அடைந்து என்னையும் சந்தோஷம் அடையச் செய்யப் போகிறாய். நீ என் வீட்டுக்கு வரும் நேரம் உணவுப் பொருட்கள் தட்டாமல் நிறைந்து இருக்க அந்த மஹாவிஷ்ணு திருவருள் புரியட்டும்.

இரண்டாம் அடி: அந்த மஹாவிஷ்ணுவின் அருளால் உனக்கு என் வீட்டில் வந்து இருக்கக் கூடிய உடல் வலிமை ஏற்படட்டும். உன் எண்ணங்களையும் அவன் நிறைவேற்றித் தரட்டும்.

மூன்றாம் அடி:  நாம் இருவரும் சேர்ந்து வாழப்போகும் இந்தப் புதிய வாழ்க்கையில் நாம் சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களை மீறாமலும் அவற்றின் நியமங்களை மீறாமலும் கடமையுடன் செயலாற்றவும் அதற்கான நம்பிக்கை நமக்கு ஏற்படவும் அந்த இறைவனின் ஒத்துழைப்பை நாடுவோம்.

நான்காம் அடி: இவ்வுலக வாழ்க்கையின் இன்ப, துன்பங்களை நாம் இருவரும் சேர்ந்து அனுபவிக்கவும் அனைத்துச் சுகங்களும் என்னோடு சேர்ந்த உனக்கும் முழுமையாகக் கிடைக்கவும் இறைவன் அருளட்டும்.

ஐந்தாம் அடி: சுக, போகங்களை அனுபவிக்கத் தேவையான வீடு, வாசல், நிலம், கால்நடைச் செல்வங்கள் ஆகியவையும் நிறைந்து இருக்கக் கடவுள் அருளட்டும்.

ஆறாம் அடி: பருவகால மாற்றங்களினால் ஏற்படும் இயற்கைச் சீற்றங்களை வாழ்வின் சுவை குன்றாமல் அவற்றை ஏற்றுக் கொள்ளும் பக்குவத்தை நமக்குத் தருமாறு அந்தக் கடவுளை வேண்டுவோம்.

ஏழாம் அடி:  நம் வாழ்க்கையில் வெறும் சுகம் மட்டுமே இல்லாமல் அனைத்தையுமே பார்ப்போம். அதற்கு அடிப்படையான இயற்கைச் சக்திகளை மழை, வெயில், பனி போன்றவற்றை அந்த அந்தப் பருவத்தில் தவறாமல் ஏற்படுவதற்கு  உதவி செய்யும் கண்ணுக்குத் தெரியாத அந்த மாபெரும் சக்தியை நாம் வணங்கவும் அதற்குச் செய்ய வேண்டிய எல்லாக் கடமைகளையும் நாம் இருவரும் சேர்ந்து நிறைவேற்றவும் எல்லாம் வல்ல அந்த சக்தியை வேண்டுவோம்.

இவ்வாறு திருமண வாழ்க்கையில் ஈடுபடும் மணமகனும், மணமகளும் தங்கள் வாழ்க்கைக்கு மட்டுமல்லாமல் உலக க்ஷேமத்துக்கும் சேர்த்துப் பிரார்த்திப்பான். இதன் மூலம் இருவருக்கும் மனத்தெளிவு உண்டாகி ஆன்மிகப் பாதையில் செல்ல வேண்டிய பக்குவம் ஏற்படும்.  இந்தப் பிறவியின் கடமைகளை ஆற்றவேண்டுமானால் இயற்கைச் சக்திகளும் உதவ வேண்டும் அல்லவா? அதற்கும் கடமைப்பட்டிருப்பதால் அவற்றுக்கும் சேர்ந்து நன்றிக்கடனை வேள்விகள், பூஜைகள் மூலம் நிறைவேற்றுவார்கள் தம்பதியர்.  இப்படி அறம் சார்ந்த வாழ்க்கையே இல்லறம் எனப்பட்டது.

ஆனால் இன்றைய அவசரகால வாழ்க்கை முறை இணையம், முகநூல், செல்ஃபோன் போன்றவற்றோடு சம்பந்தப் பட்டிருப்பதால் கணவனும், மனைவியும் அதிலேயே மூழ்கி விடுவதால் இவற்றை எல்லாம் நினைக்க அவர்களுக்கு நேரம் இருப்பதில்லை. தங்களைப் பற்றியே நினைக்க நேரமில்லாதவர்களுக்கு உலகைக் குறித்த சிந்தனைகள் எங்கே இருந்து வரும்? என்னவோ வாழ்க்கை நடத்துகின்றனர். சமீபத்தில் ஒரு புதிதாகத் திருமணம் ஆன தம்பதியரின் வாழ்க்கை முறை பற்றிக் கேட்டதில் அவங்க உறவினர் சொன்னது. கணவன் காலை வெளியே போனால் அந்த நேரம் மனைவி தூங்குவாள். இரவில் மனைவி சீக்கிரம் வந்து சாப்பிட்டுப் படுத்து விடுவாள். கணவன் நேரம் கழித்து வந்து தானே சாப்பிட்டுப் படுப்பான். காலை அவன் எழுந்தால் மனைவி வேலைக்குப் போய்விடுவாள். இருவரும் சந்திப்பது சனிக்கிழமை, ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் மட்டுமே! அதுவும் இருவருக்கும் வேறு வேலை ஏதும் இல்லை எனில்! பேசிக் கொள்வதும் அப்போது தான். பல சமயங்களில் மனைவி சனிக்கிழமையும் வேலைக்குப் போய்விடுவார். கணவன் தனியாகத் தான் சமைத்துச் சாப்பிட்டுக் கொள்கிறார். இதுக்குக் கல்யாணம் எதுக்கு என்று நினைத்துக் கொண்டேன்! :( இப்போப் பல குடும்பங்களின் நிலைமை இது தான்.

இது தான் பெண் சுதந்திரம். பெண்மை வாழ்கவென்று கூத்திடுவோமடா!

வாழ்க அனைத்து மகளிரும். மகளிர் தின வாழ்த்துகள்!