இன்றைய எண்ணங்கள்! ஒரு தேவையான மொக்கை!

சனிக்கிழமையில் இருந்தே வேலை அதிகம் ஆகி விட்டது. வீடு சுத்தம் செய்யும் வேலை ஆரம்பித்தோம். எப்போதும் போல் ஆட்களை இம்முறை அழைக்க முடியவில்லை. இரண்டு இரண்டு அறையாகச் சுத்தம் செய்யலாம் என ஆரம்பித்து விட்டோம். முதல் நாள் சமையலறையும் ஒரு படுக்கை அறையும் மட்டும் முடிந்தது. அடுத்த இரண்டு நாட்களில் மற்ற இடங்களைச் சுத்தம் செய்து விட்டு நிமிர்ந்தால் நேற்றிலிருந்து யாரானும் வருகை தந்து கொண்டே இருக்கின்றனர். பேச்சிலே பொழுது கழிந்து விடுகிறது. இன்று முக்கியமான விருந்த்னர். அவங்களுக்காக சிற்றுண்டி தயாரிப்பு பின்னர் பேச்சு என மதியம் 2 மணி வரை சரியாப் போய் விட்டது. பதிவுகள் போடவோ யார் பதிவுக்கும் வரவோ கிடைக்கும் நேரத்தில் தான் முடியுது! ஆகவே இன்னும் 2,3 நாட்களுக்கு நான் வரலைன்னாத் தேடாதீங்க! நாளைக்கும் மத்தியானத்துக்கு மேல் தான் வருவேன்.

சென்னையிலிருந்து மதுரைக்கும், மதுரையிலிருந்து சென்னைக்கும் "தேஜஸ் எக்ஸ்பிரஸ்" என்னும் புதிய ரயில் வண்டி விட்டிருக்கின்றனர். முழுவதும் குளிர்சாதன வசதி கொண்டது. தானியங்கிக் கதவுகள். இதில் ஏறினால் எல்லா வண்டிகளிலும் நாம் அடிக்கடி இறங்கி இறங்கி ஏறுவது போல் முடியாது. ஏனெனில் ரயில் கிளம்ப ஐந்து நிமிஷம் இருக்கையில் வண்டிக்கதவுகள் தானாக மூடிக்கொள்ளும். பின்னர் திறக்க இயலாது. பாஸ்வேர்ட் இருக்குனு சொல்றாங்க. ஆனாலும் பாஸ்வேர்ட் போட்டாலும் திறந்துக்கறதில்லையோனு நினைக்கிறேன். ஏனெனில் 2 நாட்கள் முன்னர் சென்னை எழும்பூரில் இருந்து கிளம்பிய ஒரு தகப்பன், மகள் இருவரில் மகளை இருக்கையில் அமர வைத்துவிட்டுத் தந்தை கீழே குடிநீர் வாங்கப் போயிருக்கார். ரயிலிலேயே வாங்கி இருந்திருக்கலாம். என்னமோ போறத நேரம். அவர் கீழே இறங்கியதுமே வண்டி கிளம்ப 5 நிமிடமே இருந்ததால் தானியங்கிக் கதவுகள் மூடிக்கொள்ளக் குடிநீர் பாட்டிலோடு வந்த தந்தை ரயில் நிலைய நடைமேடையில் செய்வதறியாது விழிக்க, யாராலும் கதவைத் திறக்க முடியவில்லை. ஊழியர்களாலும் முடியவில்லை போலும். வண்டி அடுத்த ஸ்டேஷனில் நிற்கையில் தான் கதவு திறக்கும் என்று சொல்லி இருக்கின்றனர். தகப்பனார் திகைத்துப் போய் வண்டியில் இருக்கும் மகளிடம் தன்னுடைய கைபேசி மூலம் தொடர்பு கொண்டு விஷயத்தைச் சொல்லிவிட்டுப் பின்னல் கிளம்பிய குருவாயூரில் பயணம் செய்து மகளை மதுரையில் போய்ப் பிடித்திருக்கிறார்.தேஜஸ் காலை ஆறு மணிக்கு எழும்பூரில் இருந்து கிளம்புகிறது. இது சமீபத்தில் ஒருத்தருக்கு ஏற்பட்ட அனுபவம்.

இன்னொருத்தர் தன் மனைவியையோ, அம்மாவையோ ஏற்றி விட வந்தவர் இறங்குவதற்குள்ளாக வண்டிக்கதவுகள் மூடிக்கொள்ள அவர் திருச்சி வரை அந்த வண்டியில் பயணம் செய்யும்படி ஆகிவிட்டது என்கிறார்கள். இது எவ்வளவு நிஜம் எனத் தெரியவில்லை. ஆனால் இந்தக் கதவுகள் தானாக மூடிக் கொண்டாலும் பாஸ்வேர்ட் போட்டுத் திறக்கும்படியான ஏற்பாடுகளைச் செய்ய வேண்டும் என்பதோடு பயணிகளுக்கு இவற்றை எல்லாம் பயணச் சீட்டிலேயே அச்சடித்துக் கொடுக்க வேண்டும். ரயில் நிலையத்திலும் வண்டி கிளம்பும் சமயம் வரை அறிவிப்புச் செய்து கொண்டே இருக்க வேண்டும். எனக்கு இன்னமும் தேஜஸ் எக்ஸ்பிரஸில் பயணம் செய்யும் வாய்ப்புக் கிட்டவில்லை. கிட்டினால் படம் எடுத்துப் போடறேன். (யாரு அங்கே கிழிச்சேனு கூவறது?) இப்போல்லாம் காமிரா எடுத்துட்டுப் போறோமாக்கும்!