மத்திய அரசின் புதிய கல்விக் கொள்கை!

1. சுமார் 25% சதவித இடங்களை பொருளாதாரத்தில் நலிந்த மாணவர்களுக்கு தனியார் பள்ளிகள் ஒதுக்க வேண்டும். மத்திய அரசு அதற்கான உரிய தொகையை வழங்கும்.

இதன் மூலம் நலிந்த மாணவர்களும் பயன்பெறலாம். எல்லோருக்கும் கல்வி என்பது நிறைவேற்ற முதற்படி இது. தமிழ்நாடு மற்ற மாநிலங்களைப் பார்க்கையில் பரவாயில்லைனு சொல்லலாம். உ.பி, பிஹார் போன்ற மாநிலங்களில் கல்வியின் தரம் அதளபாதாளம் என்பதோடு அங்கே படிப்பறிவு பெற்றவர்களும் குறைவே! நல்ல தரமான பள்ளிகள் கிடைத்தால் கட்டணமும் கட்டுபடியானால் ஏழைக் குழந்தைகள் படிக்க முன்வருவார்கள்.

2. 9-ஆம் வகுப்பு முதல் 12-ஆம் வகுப்பு வரை இந்தியா முழுமைக்கும் ஒரே கல்வி திட்டம். இணையங்களிலும் இந்த பாடங்கள் நடத்தப்படும்.

இதன் மூலம் இந்திய மாணவர்கள் அனைவரும் மத்திய அரசுப் பாடத்திட்டத்தின் மூலம் உலக அளவில் போட்டியிடத் தகுதி பெறுவார்கள். இந்தியாவிலேயே நடக்கும் நுழைவுத் தேர்வுகளில் அச்சமின்றிக் கலந்து கொள்ள முடியும்! தகுதியுள்ள மாணவர்களுக்குத் தகுதி உள்ள இடங்கள் கிடைக்கும்.

3. ஆசிரியர்களுக்கான தகுதி தேர்வுகளை மத்திய அரசே நடத்தி வேலைக்கு அமர்த்தும்.

ஆசிரியர் தகுதி வாய்ந்தவராக அமைந்தால் மாணவர்களுக்கு அதிர்ஷ்டம் தானே! தகுதி பெற வேண்டும்; தேர்வில் தேர்ச்சி பெற வேண்டும் என்ற முனைப்புடன் ஆசிரியர்கள் செயல்படுவார்கள். கல்வியின் தரம் நிச்சயமாய் உயரும்.

4. எல்லாப் பள்ளிகளும் தேவையான வசதிகளுடன் இருக்க வேண்டும். இல்லையேல் பள்ளிகள் தகுதி நீக்கம் செய்யப்படும்.

இது ரொம்பவே முக்கியமானது. பல பள்ளிகளும் சரியான கட்டிடங்கள் இல்லாமல் மேலே கூரையுடனோ அல்லது அஸ்பெஸ்டாஸ் ஷீட்டால் மூடப்பட்டோ காட்சி அளிக்கிறது. மேலும் கழிவறைகள் என்பதே பல பள்ளிகளில் இல்லை. பயிற்சிக் கூடங்கள் கிடையாது! மத்திய அரசின் நிதி உதவியுடன் கிராமத்துப் பள்ளிகளும் இதன் மூலம் பயன்பெறும்.

5. ஒரு கிளாஸ் யோகா , நல் ஒழுக்கம் சொல்லி கொடுக்கப்படும் ,,

இவை இரண்டுமே மனக்கட்டுப்பாடுக்கு உதவும் ஒரு விஷயம். சுமார் 40, 50 வருடங்கள் முன்னர் நீதி போதனை, உடல் பயிற்சி போன்றவை கட்டாயப்பாடமாக இருந்தன. இப்போது எதுவும் இல்லை. ஆகவே நீதி போதனை வகுப்புகள் நிச்சயம் தேவை. அதோடு யோகாசனம் கற்பதன் மூலம் மாணவ, மாணவிகளின் மனம் ஒருமைப்படும். திடமான மனதும் எதற்கும் கலங்காத உறுதியும் ஏற்படும். மனம் தீங்கான விஷயங்களை நினைக்காது!

6. சமஸ்கிருதம் , படிக்க விருப்பம் உள்ள மாணவர்கள் படிக்கலாம்

இது ஏற்கெனவே பல பள்ளிகளிலும் நடைமுறையில் உள்ள ஒன்றே. புதிது அல்ல. இன்னும் சொல்லப் போனால் காங்கிரஸ் கட்சி ஆண்டு வந்த காலங்களிலேயே இது இருந்து தான் வந்தது. இப்போது புதிதாக அறிமுகம் செய்யவில்லை. மேலும் விருப்பம் உள்ளவர்கள் தானே படிக்கப் போகின்றனர்! அனைவரும் இல்லையே! ஏற்கெனவே அஹோபிலம் மடம் பள்ளிகளில் சம்ஸ்கிருதம் ஒரு மொழிப்பாடமாக வைக்கப்பட்டு அதில் முஸ்லீம் மாணவர்கள் கூட நல்ல மதிப்பெண்கள் பெற்று முதலிடத்தில் வந்திருக்கின்றனர்.

மேலும் ஏதேனும் தொழில் கல்வி கற்றுக்கொடுக்கப் போவதாய்ச் சொல்லிக் கொண்டிருக்கின்றனர். அதுவும் விருப்பம் உள்ளவர்கள் தான் கற்பார்கள். அனைவரும் கற்கப் போவதில்லை. இதன் மூலம் படிப்பைத் தொடர முடியாத மாணவர்களுக்கோ அல்லது படிப்பு முடிவடைந்தும் வேலை வாய்ப்புக் கிடைக்காத மாணவர்களுக்கோக் கொஞ்ச காலமாவது இந்தத் தொழிலின் மூலம் பிழைப்புக்கு வழி கிடைக்கும். இப்போதெல்லாம் இந்தத் தொழில் கல்வி சொல்லிக் கொடுப்பதில்லை.

ஆனால் மதுரை சேதுபதி உயர்நிலைப்பள்ளியில் என் அப்பா வேலை பார்த்தபோது அங்கே தச்சுத் தொழில், நெசவுத் தொழில் கற்றுக் கொடுத்து வந்தனர். எனக்குத் தெரிந்து எண்பதுகள் வரை அவை இருந்தன. விரும்பிய மாணவர்களே கற்றனர். நெசவுத் தொழில் கற்றுக் கொடுத்த ஆசிரியர்கள் இருவரும் பிராமணர்கள் என்பதும் இங்கே கவனிக்க வேண்டிய ஒன்று. மறைந்து வரும் பல தொன்மையான தொழில்களை இதன் மூலம் மீட்டெடுக்கலாம். ஒரு பக்கம் மறைந்து வருகின்றன என்று சொல்வோம். இன்னொரு பக்கம் அதைக் கற்க அரசு ஏற்பாடு செய்தால் அதற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவிப்போம். இது தான் எல்லாவற்றிலும் நம் நிலை!

பாலிய விவாஹம் என்றால் எதிர்ப்போம். ஆனால் பள்ளி மாணவ, மாணவியர் படிக்கையிலேயே காதலித்தால் அதை ஆதரித்து கோஷம் போடுவோம். அந்தக் காதல் நிறைவேற வேண்டும் என்று சொல்வோம். எதிர்ப்பவர்களைக் கண்டிப்போம். பள்ளி மாணவ, மாணவியர் காதலைக் குறித்துத் திரைப்படங்கள் எடுத்து மகிழ்வோம். :(  இதே போல் தான் குழந்தைத் தொழிலாளர் விஷயமும்! ஒரு பக்கம் படிக்கையிலேயே வேலை செய்வதைப் பாராட்டி எழுதுவோம். இன்னொரு பக்கம் குழந்தைத் தொழிலாளி என்போம். தீப்பெட்டித் தொழிலாளர்களின் குழந்தைகள் வேலை செய்கின்றன என்றால் அதன் மூலம் அவங்க கல்விக்குத் தானே பணம் சேர்க்கிறார்கள்! இதை மறந்துவிடுவோம்.

ஆனால் இங்கே நகரங்களில் பேப்பர் போட்டு, பால் போட்டுப் பணம் சேர்த்துப் படிப்பதை வரவேற்போம். நகரத்துக் குழந்தைகள் இம்மாதிரி சம்பாதித்தால் கிராமத்துக் குழந்தைகள் தங்களுக்குத் தெரிந்த வகையில் சம்பாதிக்கிறார்கள். குடும்பத்துக்கு உதவுகிறார்கள். தங்கள் கல்விச் செலவை ஈடுகட்ட முயல்கிறார்கள். இதை நாம் புரிந்து கொள்வோமா?  அமெரிக்காவில் பத்தாம் வகுப்பு முடித்ததுமே வேலைக்குச் செல்ல ஆரம்பிக்கின்றனர். இப்போது எங்கள் பேத்தியும் அங்கே வேலை செய்து கொண்டு தான் இருக்கிறாள். அவளுடைய சம்பளப் பணம் அவளுடைய கல்விச் செலவுக்காகச் சேமிக்கிறாள். இதை அங்கே யாரும் குழந்தைத் தொழிலாளர் என்று சொல்வதில்லை. பத்து வயதுக்குக் கீழ்ப்பட்ட குழந்தைகள் வேலை செய்தால் தான் தவறு.

இன்னும் இது போன்று பல நல் விஷயங்கள்.. இது குறித்துத் தமிழ்நாட்டுக் கல்வியாளர்களின் கருத்தையும் மத்திய அரசு கேட்டிருக்கிறது. அந்த அந்த மாவட்டத் தலைவர்களிடமும் கல்வியாளர்களோடு கலந்து ஆலோசனை செய்து தங்கள் கருத்துகளைப் பதிவு செய்யுமாறு மத்திய அரசு கேட்டிருக்கிறது. ஆனால் ஒரு சில மாவட்டத் தலைவர்கள் தவிர மற்றவர்கள் வருவாய்த் துறையின் வேலைகளில் மும்முரமாக இருந்தபடியால் கலந்தாலோசனைக் கூட்டமே நடைபெறவில்லை! நம் கருத்தையும் பதிவு செய்ய முடியவில்லை.  இது மிகவும் வருந்தத்தக்க ஒரு விஷயம்!

நவோதயா பள்ளிகளைத் தான் வரவிடவில்லை. ஆனால் குறைந்த பட்சமாக இந்தக் கல்வித் திட்டத்தையாவது மாநில அரசு ஏற்க வேண்டும். மாநில அரசின் சுமை பெருமளவு குறையும்! மற்ற நலத்திட்டங்களில் கவனம் செலுத்தலாம். இன்னும் நிறையச் சொல்லணும்னு தான்! ஆனால் ஏற்கெனவே பத்து வருடங்களாக இதைக் குறித்துப் பேசி வருகிறேன். ஆகவே இது போதும்னு நினைக்கிறேன்.