சமையல், சமையல்! சாப்பிடலாம் வாங்க!

வாலு போச்சு, கத்தி வந்தது கதையா, இப்போ நான்கு நாட்கள் முன்னர் gastroenteritis வந்து விட்டது. உடனடியாக ஆரோரூட் மாவு வாங்கி வந்து கஞ்சி வச்சுச் சாப்பிட்டுவிட்டு ஆன்டி பயாடிக்கும் எடுத்துக் கொண்டேன். நாளைக்குத் தான் மாத்திரைகள் முடியும். இம்முறை நீண்ட நாட்கள் உடம்புப் படுத்தல்!  நடுவில் வியாழன், வெள்ளி மாமியாரின் மாதாந்திரத் திதிகள் வேறே வர சமையலுக்கு ஆளை ஏற்பாடு செய்தோம். பொதுவாக நானே இரண்டு நாளும் சமைத்து விடுவேன். ஆனால் கடந்த இரண்டு, மூன்று முறையாக உடல் நலம் கருதி ஆள் ஏற்பாடு செய்து விடுகிறோம். வழக்கமாக வரும் மாமி இங்கேயே பக்கத்தில் தான் இருக்கிறார். அவர் சமையல் சாப்பிடும்படி இருக்கும். என்ன ஒண்ணு இனிப்புக்கெல்லாம் ஏலக்காயே சேர்க்க மாட்டார். இத்தனைக்கும் நான் எப்போவும் ஏலக்காயைத் தூள் செய்து தயாராக வைத்துவிடுவேன். ஆனால் அவருக்கு என்னமோ ஏலக்காய் அலர்ஜி போல! மத்தபடி சமையல், பக்ஷணம் வகையறா ஓக்கேயாக இருக்கும். ரொம்ப நல்லா இருக்குனு சொல்ல முடியாட்டியும் தூக்கிக் கொட்ட வேண்டாம். சாப்பிடும்படி இருக்கும். அவங்களுக்கு வீட்டில் விருந்தினர் வந்ததால் இரண்டு முறையாக வர முடியவில்லை.

போனமுறை ஒரு மாமியைப் புதுசாக ஏற்பாடு செய்தோம். அந்த மாமி நான் வந்து காயெல்லாம் நறுக்கிக்கறேன்னு சொன்னதாலே நறுக்காமல் வைச்சிருந்தோம். அதோடு அப்போத் தான் ஆஸ்த்மா அட்டாக் உச்சத்தில் இருந்தது. இல்லைனால் காய்களை எல்லாம் நறுக்கியே வைச்சுடுவோம். அந்த மாமியே காய்களை நறுக்கிண்டாங்க. சமையலையும் ஒன்பதரை பத்துக்குள்ளாக முடிச்சுட்டாங்க. அப்போத் தான் ஸ்ராத்தமே ஆரம்பம்! எனக்கோ இருமல் துளைச்சு எடுக்குது! மூச்சு விட முடியவில்லை! எப்படிப் பரிமாறுவேன்? ஒண்ணுமே புரியலை! ஆனால் அவங்க பரிமாறணும்னா அதுக்குத் தனியாக் காசு கேட்டாங்க! அதோடு இல்லாமல் என்னால் இருக்க முடியாதுனும் சொல்லிட்டுக் கிளம்பிட்டாங்க! வேறொரு இடத்தில்  வேலை ஒத்துண்டாங்க போல! சரினு சிராத்தம் முடிந்து நாங்க சாப்பிட உட்கார்ந்தால் அவரைக்காயில் நாரை நீக்கவே இல்லை என்பதோடு அதை இரண்டு, மூன்றாக இஷ்டத்துக்குக் கிள்ளிப் போட்டுட்டார். வாழைத் தண்டு கொத்துக் கொத்தாகக் கன்னங்கறுக்க! பாயசம் அதுக்கும் மேலே! வடை, அதிரசம் எல்லாம் மேலே வெந்திருந்தது. உள்ளே ஒரே மாவு! அல்வா பாதிக்கும் மேல் உருளியில்! அதோடு தேய்க்கப் போட்டிருக்காங்க. என்னாலோ எதையும் கவனிக்க முடியலை! பரிமாறுவதே ரங்க்ஸ் தான் பரிமாறினார். என்னால் முடியலை!  எள்ளுருண்டை எள்ளைத் தண்ணியிலே நனைச்சுட்டு அப்படியே வெல்லத்தைப் போட்டுக் கலந்தாப்போல் உதிர் உதிராக இருந்தது. எல்லாத்தையும் அப்படியே தூக்கி எறிந்தோம். சாதம், தயிர், ஊறுகாயை வைத்துக் கொண்டு சாப்பிட்டோம்.

இம்முறை அந்த மாமி வேண்டாம்னு புதுசா ஒருத்தரைக் கூப்பிட்டிருந்தோம். சின்ன வயசுக்காரங்க! அதாவது என்னை விடச் சின்னவங்க. ஹிஹி. 50,52 வயசுக்குள் தான் இருக்கும். சரி, நல்லாச் சமைப்பாங்க போலனு நினைச்சேன். இம்முறையும் வயிற்றுக் கோளாறால் என்னால் சரியாக் கவனிக்க முடியலை. இருந்தாலும் அத்தனை உடல் நலத்திலும் முதல் நாளே புளிக்காய்ச்சல் காய்ச்சி, ஊறுகாய் போட்டு ஸ்வீட்டும் பண்ணி வைச்சுட்டேன். வந்த மாமி சமையலும், வடை தட்டுவதும் தான்! அன்னிக்கு சமையல் ஓக்கே! அதோடு இல்லாமல் எங்களை உட்கார வைச்சுச் சாப்பாடும் பரிமாறினாங்க. அடுப்பை எல்லாம் சுத்தம் செய்து தரேன்னும் சொன்னாங்க. மிக்சியைச் சுத்தம் செய்து, ஜாரை எல்லாம் அலம்பி எல்லாம் நல்லாச் செய்தாங்க. சரி நல்ல மாதிரியா இருக்காங்கனு நேத்திக்கு வேலைக்கும் அவங்களே வரச் சொல்லி இருந்தோம். வந்தாங்க! வெல்லப் பாகு வைக்கத் தெரியாதுனு சொல்லக் கூடாதா? எள்ளுருண்டை கமர்க்கட்டை விட மோசம். அதிரசம் அடித்தால் காயம் படும். அதன் மொறு மொறு பாகங்களை வாயில் போட்டால் கிழித்து விடும். ரத்தம் வரும்! வடை எட்டு, ஒன்பது எனப் பலவிதமான வடிவங்களில். அல்வா மட்டும் நான் கொஞ்சம் கிட்டே இருந்ததால் சாப்பிடும்படி இருந்தது.
       
மற்றபடி சமையல் ஓகே! இப்போத் தான் 2,3 வருஷமாக இந்தத் தொழிலுக்கு வராங்களாம். பக்ஷணம் எதுவும் பண்ணத் தெரியாது. சமையல் மட்டும் தான் பண்ணுவேன்னு சொல்லி இருக்கக் கூடாதோ! வறுவல் வகையறா எல்லாமும் கன்னங்கறுக்க! பொதுவா எல்லோருமே எண்ணெயை அடுப்பில் வைத்துப் பலகாரங்கள் செய்கையில் அடுப்பைப் பெரிசா எரிய விடறாங்க. நான் எண்ணெய் காய்ந்ததும் அடுப்பைத் தணித்து விடுவேன். அந்தச் சூட்டிலேயே எல்லாவற்றையும் பண்ணி எடுப்பேன். தேவைன்னா சிறிது நேரம் அடுப்பைப் பெரிசா வைச்சுக்கலாம். அதோடு சுட்ட எண்ணெயைத் திரும்பப் பயன்படுத்த மாட்டேன். ஆகையால் எண்ணெயைக் கூடிய வரை கொஞ்சமாக வைத்துச் செய்து கொள்வேன். இது செய்ய வேண்டியதும் கொஞ்சம் கொஞ்சம் தான்! அதையே சரியாப் பண்ணலை.

ஆனால் நேத்திக்குச் சாப்பிட்டதும் ரொம்ப முடியாமல் போனதால் நான் போய்ப் படுத்துட்டேன். அவங்க சமையலறையைச் சுத்தம் செய்து கொடுத்துட்டுப் போயிருக்காங்க! அடுப்பை எல்லாம் அலம்பித் துடைத்து வைச்சிருந்தாங்க. அந்த வரைக்கும் நல்லாத் தான் இருக்கு. ஆனால் வேலை தெரியலை. பொதுவாக இப்போல்லாம் கொஞ்சம் சமைக்கத் தெரிந்தாலே உடனே காடரிங் செர்விஸ் னு ஆரம்பிக்கிறாங்க. இங்கே பக்கத்திலே ஒரு பெண் இப்படித் தான் சமைச்சுக் கொடுக்கிறாங்க. நேரிலே போய்ப் பார்த்துப் பேசிட்டுக் காலை குழம்பு, ரசம், கறி, கூட்டுக்கு ஏற்பாடு செய்தோம். அவரைக்காய்க் கறி, முருங்கைக்கீரைக் கூட்டு(தினம் ஒரு கீரை சேர்ப்பேனாக்கும் என்றார் அந்தப் பெண்) வெண்டைக்காய் சாம்பார், ரசம் இதான் மெனு. பதினொன்றரைக்கு ரெடியாயிடும்னு சொல்லி இருந்தார். நம்ம ரங்க்ஸ் பதினொண்ணே முக்காலுக்குப் போனால் அப்போத் தான் காயே நறுக்கிட்டு இருக்காங்களாம்! சரியாப் போச்சு போனு நினைச்சால் இருந்து வாங்கிட்டுப் போயிடுங்கனு சொன்னாங்களாம். வீட்டுக்குக் கொண்டு வந்து கொடுத்தால் ஒரு ஐடத்துக்குப் பத்து ரூபாய் அதிகம்! சரினு அங்கேயே இருந்து வாங்கிக் கொண்டு பனிரண்டரை மணியோடு வந்து சேர்ந்தார்.

அவங்களுக்கும் காய் நறுக்கத் தெரியலை. முருங்கைக்கீரையை ஆயவே இல்லை! குச்சிகளெல்லாம் தொண்டையில் மாட்டிக் கொண்டு அவஸ்தை. அவரைக்காயில் நாரே நீக்கவில்லை! யாருமே நீக்க மாட்டாங்களோனு நினைக்கிறேன். உப்புச் சப்பில்லாமல் சாம்பார், ரசம்! சாயந்திரம் சப்பாத்தி, தால் கொடுக்கிறதாச் சொன்னாங்க! சரினு ஆறு சப்பாத்தியும் தாலும் வாங்கி வந்தால் சப்பாத்தி தமிழ்நாட்டு முறையில் தோசை மாதிரி எண்ணெய் விட்டுப் பண்ணி இருக்காங்க! அதுவும் வேகவே இல்லை பல இடங்களில். தால் ஒரு பக்கம், தண்ணீர் ஒரு பக்கம், தக்காளி இன்னொரு பக்கம்னு ஓடுது! வேறே வழியில்லை! அன்னிக்கு அதைத் தான் சாப்பிட்டாகணும்! வாயிலே மாவு ஒட்டிக்கிறது.  தூக்கி எறிஞ்சுடலாமானு வந்தது. ஆனால் அவங்கல்லாம் தங்கள் சமையலைப் பற்றிப் பெருமையாப் பேசிக்கிறதைப் பார்த்தால் self appraisal ரொம்ப அதிகமோனு தோணுது!

என்னமோ எனக்குத் தான் இப்படி எல்லாம் நடக்குதோ! அல்லது எனக்குக் குற்றம் சொல்லும் மனப்பான்மையா? ஆனால் பாருங்க அந்த அதிரசம், அதான் நேத்திக்குச் செய்ததைக் காக்கை, குருவிகளுக்குப் போட்டால் அதுங்க கூட உடைக்க முடியாமல் கஷ்டப்படுதுங்க! :(  நல்லா சமைக்கிறவங்க மத்தவங்க சமைக்கிறதை ஏத்துக்க மாட்டாங்கனு ஒரு பேச்சு உண்டு. ஆனால் நான் சாப்பாடு நல்லா இருக்கையில் பாராட்டத் தான் செய்கிறேன். கொஞ்ச நாட்கள் முன்னாடி கூட ஒரு கிரஹப்பிரவேசச் சாப்பாடைப் புகழ்ந்திருந்தேன். ஆக மொத்தம் தப்பு யார் மேல்? என் மேலா? அவங்க மேலா?

இதைக் கண்டித்தும் பாராட்டியும் இதோடு ஒத்துக் கொண்டும் வரப் போகும் கருத்துகளுக்காகக் காத்திருக்கேன். முதல்லே இதெல்லாம் எழுதலாமானு யோசனை! ஆனால் இதன் மூலம் நல்லாச் சமைக்கிறவங்க யாரானும் தெரிய நேர்ந்தால் ஓர் அவசரத்துக்கு உதவுமே!  மேலும் எல்லா இடங்களிலும் எல்லோருக்கும் இதே அனுபவமா என்பதையும் தெரிஞ்சுக்கலாம்.