நலம் தானே! நலம் தானே! உடலும் உள்ளமும் நலம் தானே!

2 நாட்களாக ஒரே படுத்தல்! படுத்துக் கொண்டே இருத்தல்னு ஆகிப் போச்சு! :( என்னமோ தெரியலை. எப்போவும் செய்யறாப்போல் தான் உ.கி. குருமா செய்தேன் சப்பாத்திக்கு! ஆனால் சாப்பிடும்போதே கொஞ்சம் அரை மனசு தான். சாப்பிடப் பிடிக்கலை! பாதிக் குருமாவை எறிஞ்சுட்டேன்! என்றாலும் சாப்பிட்டது ஒத்துக்கலை போல! அன்றிரவு படுக்கும்போதே வயிறு கொஞ்சம் பிரச்னை செய்தது. தூங்கி எழுந்தால் சரியாகும்னு நினைச்சேன். அதிகாலை 2 மணியில் இருந்து வயிறு உப்புசம்! வலி! தலைவலி, குமட்டல் இத்யாதி! தலையணையில் சரியாப் படுத்துக்காததால் தலைவலினு நினைத்து சமாதானம் செய்து கொண்டு மறுபடி படுத்தேன். தூக்கம் ஒரு தரம் கலைஞ்சால் கலைஞ்சது தான். வரவே இல்லை!

அப்புறமாக் காலை வழக்கம்போல் எழுந்து வேலைகளைப் பார்த்தேன் காஃபி குடிக்கையில் கூட ஒரு மாதிரியாவே இருந்தது. அதோடு பயங்கரமாப் பசி! மயக்கம்! கண்ணை இருட்டிக் கொண்டு வந்தது. பிஸ்கட் எடுத்துக் கொண்டு காஃபியைக் குடிச்சேன். வீட்டுவேலைகளைப் பார்க்கையில் மறுபடி மறுபடி வயிற்றில் வலி. அடுத்தடுத்து ஏப்பம். எனக்கு இப்படி எல்லாம் வந்ததில்லை. சரினு ஜீரகம், சோம்பு, இலவங்கம், பட்டை, கிராம்பு, ஏலக்காயைப் பொடித்துப் போட்டுக் கஷாயம் வைத்துக் குடித்தேன். உடனே கிளம்பிக் கொண்டு வந்தது வாந்தி! அடுத்தடுத்து 2,3 முறை எடுத்தபின்னர் கொஞ்சம் சுமாராக இருக்கவே குளித்து அன்றாட சமையல் வேலைகளைப் பார்த்தேன். கரைச்சுக் குடிச்சுக்கலாம்னு மிளகு ரசம் வைச்சேன். ஆனால் சாப்பிட முடியுமானு சந்தேகமாவே இருந்தது. சரி மோர்சாதம் சாப்பிடலாம்னு கொஞ்சம் போல் சாதத்தில் நிறைய மோர் விட்டுக் குடித்தேன். சிறிது நேரத்துக்கெல்லாம் எல்லாம் வெளியே வந்து விட்டது.  உடனே போய்க் காட்டிவிட்டு மருந்துகள் வாங்கி வந்து எடுத்துண்டாச்சு.

போய்ப் படுத்துட்டேன். மூணு மணிக்கு எழுந்து ராகு கால விளக்கேத்திட்டுக்  கொஞ்சம் ஆசுவாசப் படுத்திக்கலாம்னு நினைச்சா மறுபடி அதே! அதே! கணினியைத் திறந்தவள் போய்ப் படுத்துட்டேன். ஆறு மணிக்குத் தான் சாயங்கால நேரம் படுக்க வேண்டாம்னு எழுந்து  உட்கார்ந்தேன். ஏற்கெனவே இட்லி மாவு இருந்ததால் அதில் ரங்க்ஸுக்கு மட்டும் தோசை வார்க்கலாம்னு முடிவு செய்தேன். அதுக்குள்ளே மறுபடி 2,3 தரம் வாந்தி. உடனே அவர் என்னை வரவேண்டாம்னு சொல்லிட்டு அவர் மட்டும் போய்ச் சொல்லி வாந்தி நிற்க மாத்திரை கேட்டு வாங்கி வந்தார். ஹார்லிக்ஸ் குடிச்சுட்டுப் போட்டுக்கலாம். திட உணவு வேண்டாம்னு முடிவு செய்தேன். அவருக்கு தோசை வார்க்கும்போதே கீழே துளசி வந்திருப்பதாகப் பாதுகாவலர் தொலைபேசியில் தகவல் தெரிவித்தார். உடனே அவங்களை வரவேற்கத் தயாரானோம்.

ஒண்ணும் இல்லை கொடுக்க. ஆகவே தோசையை ஆஃபர் பண்ணலாம்னு நினைச்சேன். தித்திப்பு எதுவுமே இல்லையேனு யோசனையா இருந்தது. அவங்க வந்து பார்த்துட்டு எதுவுமே வேணாம், முரளி கடையில் காஃபி குடிச்சுட்டு, பஜ்ஜி, வடை சாப்பிட்டுத் தான் வந்தோம்னு ஃபோட்டோ எல்லாம் காட்டினாங்க. சும்மாவே யாரானும் வேணாம்னு சொன்னால் உபசாரம் பண்ணிக் கொடுக்கத் தெரியாத எனக்கு அன்னைக்கு அவங்க சொன்னதும் சரினு பேசாமல் இருந்துட்டேன். ரங்க்ஸுக்குத் தான் மனசு ஆகலை. சாப்பிடப் பண்ணி வைச்சிருந்த ரிப்பன் பக்கோடா (நாடாத் தேன்குழல்) வை எடுத்துக் கொடுத்தார். அவங்க தொடவே இல்லை. சுமார் ஒரு மணி நேரம் இருந்துட்டுக் கிளம்பிட்டாங்க. அவங்க இருக்கும்போதே ஹார்லிக்ஸ் குடிச்சுட்டேன் என்பதால் மாத்திரைகளைப் போட்டுப் படுத்துட்டேன்.

நேத்திக்கும் எழுந்துக்க முடியலை! கொஞ்சம் முடியாமல் தான் இருந்தது. ஆகவே நேத்திக்கும் கணினியைத் திறக்கலை! மொபைல் வழியே முகநூல் மட்டும் பார்த்தேன். துளசி ஃபோட்டோ எல்லாம் போட்டிருக்காங்க! இனி தான் போய்ப்பார்க்கணும். யாரோட பதிவுக்கும் போகலை! இனி தான் போகணும். இன்னிக்கு அமாவாசை என்பதாலும் வங்கி வேலைகள் நான் நேரிலே போய் செய்ய வேண்டி இருந்ததாலும் இன்னிக்கும் இத்தனை நேரம் வர முடியலை. வாந்தி நிற்க நாக்கின் அடியில் வைச்சுக்க ஒரு சின்ன மாத்திரை கொடுத்த பின்னர் தான் நின்னது. ஆனாலும் அந்த மாத்திரையின் கசப்பு! :( இப்போக் கொஞ்சம் பரவாயில்லை. இரண்டு நாளைக்குப் பின்னர் இன்னிக்குத் தான் அன்னத்தைக் கண்ணால் பார்த்தேன். :)