கைமுறுக்கு, தட்டை, மனோகரம் வேண்டுமா?

வியாழனன்று மாலை செப்பறை போயிட்டுக் கிருஷ்ணாபுரமும் போயிட்டுத் திரும்பி வரும் வழியில் வண்டி பாளையங்கோட்டை வழியாக வந்தது. அங்கே ஓர் தெரு முழுக்க பக்ஷணக்கடைகள். பெரிய பெரிய எண்ணெய்ச் சட்டிகளில் எண்ணெயை விட்டு ஆங்காங்கே பெண்கள் முறுக்குச் சுற்றிக்கொண்டும், சுற்றியவற்றை அம்பாரமாகக் குவித்துக் கொண்டும் இருந்தனர். மக்கள் வந்து சுடச்சுட முறுக்கு வாங்கிப் போனார்கள். முறுக்கு மட்டும் இல்லை. தட்டை, சீடை, மனோகரம், மாலாடு, ரவாலாடு போன்றவையும் செய்து விற்கின்றனர். போக்குவரத்து நெரிசலில் வண்டி மெதுவாகப் போனதால் இவற்றை எல்லாம் பார்க்க நேர்ந்தது. நம்ம ரங்க்ஸும் பார்த்திருப்பார் என்னும் நினைப்பில் நான் அவரிடம் இதைக் காட்டவே இல்லை. கடைசியில் அவர் இருந்த பக்கம் இதெல்லாம் வரலை. கொஞ்ச தூரம் போனப்புறமாத் தான் சொன்னேனா! க்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்! அடி விழாத குறை தான். அங்கேயே இறங்கி முறுக்கு வியாபாரம் செய்திருப்பேன். கெடுத்துட்டியேனு அடிக்காத குறை தான்!

மனோகரம்

ஆகவே வெள்ளிக்கிழமை மாலை அங்கே போவதாக இருந்தோம். ஆனால் இருவருமே மிகவும் களைப்புடனும் சோர்வுடனும் காணப்பட்டதால் அங்கே போகாமல் திருநெல்வேலியிலேயே கிடைக்குமானு ஓட்டுநரை விசாரித்ததில் ஒரு கடைக்குக் கூட்டிச் சென்றார். அங்கே அப்போது தான் வேகவிட்ட முறுக்குகள் சூடாக இருந்தன.  நம்மவருக்கு முறுக்குச் சுத்து சரியில்லையேனு குறை. நீ சுத்தறாப்போல் சுத்தலை பாருனு என்கிட்டே புகார் மனு அளிக்க, நான் நம்ம இரண்டு பேருக்கு மட்டும் செய்யறேன். இவங்க இரண்டாயிரம் பேருக்குச் செய்யறாங்க என்பதைப் புரிய வைத்தேன். பின்னர் அரை மனசாக ஒரு முறுக்கைக் கேட்டு வாங்கி வாயில் போட்டுச் சுவைத்துப் பார்த்து விட்டு வாங்கினார். அப்படியே தட்டைகளும் வாங்கினோம்.

                                                                          தட்டைகள்

அங்கேயே மனோகரமும் இருந்தது. ஆனால் இங்கே எங்களுடன் குடியிருக்கும் திருநெல்வேலி மாமி கல்லிடைக்குறிச்சிக் கடையில் வாங்குங்க எனச் சொல்லி இருந்ததால் அதை மட்டும் அங்கே வாங்குவது எனத் தீர்மானித்ததால் அதை வாங்கலை! அதை மட்டும் ஜானகிராமன் ஓட்டலுக்கு எதிரே உள்ள கல்லிடைக்குறிச்சி மாமா கடையில் வாங்கினோம். 

முறுக்குகள்

நேற்று மதியம் தேநீரோடு சாப்பிடலாம் என இரண்டு முறுக்கும், இரண்டு தட்டைகளும் மட்டும் எடுத்துக் கொண்டேன். சாப்பிடும்போதே முறுக்குகளும், தட்டைகளும்  திரும்பத்திரும்பத்திரும்பத்திரும்பச் சுட வைத்த எண்ணெயில் பொரிக்கப்பட்டவை என என் பொல்லாத நாக்கு கூக்குரல் இட அதை அடக்கிவிட்டுச் சாப்பிட்டேன். சாப்பிட்ட சற்று நேரத்துக்கெல்லாம் வயிறு தன் வேலையைக் காட்டி விட்டது. மேல் வயிறெல்லாம் அடுப்பை மூட்டினாற்போல் சூடு, எரிச்சல்,வலி!  சரியாப் போச்சு போ, இனிமேல் இது வேண்டாம்னு முடிவு பண்ணி, சீச்சீ, இந்தப் பழம் புளிக்கும்னு சொல்லிட்டு இனி அந்த முறுக்குகள், தட்டைகள் பக்கம் திரும்பிக் கூடப் பார்ப்பதில்லை என சபதம் செய்து விட்டேன். இதனால் நேத்திக்கு ராத்திரி சாப்பாடைக் கூடத் தியாகம் செய்துவிட்டு வெறும் மோர்சாதம் சாப்பிட்டேன். நல்லவேளையாக் காலம்பர வைச்ச சாதம் மிச்சம் கொஞ்சம் இருந்தது. 

இப்போச் சும்மா நீங்க பார்ப்பதற்காகப் படம் எடுத்துப் போட்டிருக்கேன். அம்புடுதேன். தைரியம் உள்ளவர்கள் எடுத்துச் சாப்பிடலாம். :)))))