வயல் சூழ்ந்த செப்பறைக் கோயிலில்!

செப்பறைக்குப் போகும் முன்னரே ஓட்டல் அறையிலேயே கோயில் திறந்திருக்கும் நேரம் பார்த்தபோது மாலை நான்கு மணிக்குத் திறக்கப்பட்டு இரவு எட்டு மணிக்கு மூடுவார்கள் எனப் போட்டிருந்தது. அப்போது கிளம்பும் நேரம் என்பதால் போனால் சரியாக இருக்கும், கோயில் போய்க் கொஞ்ச நேரத்தில் திறந்துடுவாங்கனு நினைச்சுப் போனோம். மூன்றரை மணிக்குப் போனோம். அங்கே வயலில் வேலை செய்துவிட்டு வீட்டுக்குப் போனவர்களிடம் கோயில் எப்போது திறக்கும் எனக் கேட்டால் ஐந்தரை, ஆறு மணி ஆகும் என்றனர். அதற்கேற்றாற்போல் நான்கு மணிக்கெல்லாம் கோயில் திறக்கும் சுவடே இல்லை, சிறிது நேரத்தில் வயல் வேலை செய்த விவசாயிகளும் சென்றுவிட அந்த இடத்தில் நாங்கள் சென்ற வண்டி, வண்டி ஓட்டுநர், நான், நம்ம ரங்க்ஸ் தவிர்த்து யாருமே இல்லை. கொஞ்சம் தள்ளி இருந்த சாலைகளில் ஆங்காங்கே ஆட்டோக்கள் போய்க் கொண்டிருந்தன. இந்தப்பக்கம் யாருமே வரலை.

என்னதான் மயில் ஆட்டத்தையும், குயில் பாடலையும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாலும் கோயில் திறந்து எப்போப் பார்த்து எப்போப் போவது என்னும் கவலை உள்ளூர இருந்தது. கீரிப்பிள்ளைகள் பாம்புகளைத் துரத்துவது கண்டு படம் எடுக்கப் போனால் பாம்புகள் பழைய நினவில் நாங்கல்லாம் சுப்புக்குட்டிகள் எனக் கூறிக்கொண்டு வந்து செல்லம் கொஞ்சும் போல் இருக்கவே வெற்றிகரமாகப் பின் வாங்கினேன். கோயில் நுழைவாயிலையும் அங்கிருந்த தலவரலாறு எழுதப்பட்டிருந்த பலகையையும் படம்பிடித்துக் கொண்டேன். கீழே அவற்றைப் பார்க்கலாம்.

  கோயிலின் நுழைவாயில். செப்பறை அழகிய கூத்தர் என்று அழைக்கப்பட்கிறார் இங்குள்ள நடராஜர். சபாமண்டபம் சிதம்பரம் கனகசபை பாணியிலேயே கட்டப்பட்டுள்ளது. உள்ளே நடராஜரைப் பிரதிஷ்டை செய்திருக்கின்றனர். தெற்கே பார்த்த வண்ணம் தான் காட்சி அளிக்கிறார்.

தலவரலாறு காணப்பட்ட அறிவிப்புப் பலகை

கீழே பஞ்ச சபைகளின் பெயரும் அவை இருக்கும் இடங்களும் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இது குறித்த விளக்கங்கள் அதிரடிக்குக் கொடுத்த கருத்தில் கொடுத்திருக்கிறேன்.

தலவரலாற்றுக்கும், இந்தக் கோயில் பற்றிய செய்திகளுக்குமாக ஆதாரங்களாக எடுக்கப்பட்டுள்ள நூல்களின் பட்டியல் கீழே கொடுத்துள்ளது.

கோயிலைச் சுற்றிக் காணப்பட்ட வயல்கள், வயல்கள்

பச்சைக்கம்பளம் விரித்தாற்போல் காணப்படும் வயல்களும், சுத்தமான மண் தரையும்

இங்கே வண்டிகள் வரும் பாதை அந்தப்பக்கம் வயல்கள்

நாலரை மணி வரைக்கும் பார்த்துவிட்டுக் கோயில் திறக்கும் சுவடே தெரியாததால் மீண்டும் முகநூலில் நண்பர்களுக்கு அழைப்பு விடுத்துக் கோயில் திறக்கும் நேரம் அல்லது குருக்களின் தொலைபேசி எண் தெரிந்தால் கொடுக்கும்படி கேட்டுவிட்டு, நானே கூகிளில் போய்க் கோயில் பெயரைக் கொடுத்ததும் தினமலர்ப்பக்கத்தில் தொலைபேசி எண்கள் கொடுக்கப்பட்டிருந்தன. அதைப் பார்த்ததும் ஓர் அலைபேசி எண்ணை நம்மவரிடம் கொடுத்து குருக்கள் எண்ணாகத் தான் இருக்கும், பேசிப்பாருங்கள் என்று சொன்னேன். அவரும் பேசினார். அது குருக்கள் எண்ணே தான். அவர் தான் கோயிலுக்கு வரத் தயார் என்றும் ஆனால் சாவி கோயில் அறங்காவலரிடமிருந்து வர வேண்டும் என்றும் சொன்னார். பின்னர் அவரே தொலைபேசிச் செய்தியைத் தெரிவித்துச் சாவியைச் சீக்கிரம் கொண்டு வரும்படி சொல்வதாகவும் சொன்னார்.

மறுபடியும் காத்திருப்பு. முகநூலைத் தோண்டியதில் ஓர் நண்பர் கோயில் இருக்குமிடத்தை கூகிளில் தேடித் தெரிந்து கொண்டாப்போல் குருக்கள் நம்பரையும் தெரிஞ்சுக்கறது தானே என உதவி செய்திருந்தார். அவருக்கு நன்றி கூறிவிட்டு அப்படியே கூகிள் மூலமாகத் தொலைபேசி எண்ணையும் தெரிந்து கொண்டுவிட்டேன் எனக் கூறி விட்டு மறுபடியும் காத்திருக்க ஆரம்பித்தோம். இதற்குள்ளாக நம்ம வண்டி ஓட்டுநருக்கு போரடிச்சிருக்குப்  போல! குருக்கள் எப்போ வருவார் என எங்களைக் கேட்டுத் தொந்திரவு செய்ய நாங்கள் கை விரித்தோம். வரும் வண்டிகள் எல்லாம் எங்களைத் தாண்டிக்கொண்டு சற்று தூரத்தில் காணப்பட்ட வேறோர் கிராமச் சாலையில் சென்று கொண்டிருந்தன. எந்த வண்டியும் இங்கே வரவே இல்லை. அதற்குள்ளாக மயில்களுக்கும் போரடிச்சது போலும். அவையும் காணாமல் போயின. குயில்பாட்டும் நின்று விட்டது. மரங்களின் மர்மர சப்தம் தவிர்த்து வேறே ஏதும் இல்லை.  இனிமேல் தினமலர்ப் பக்கத்தைப் பார்த்தாலும் அதில் கொடுக்கப்பட்டிருக்கும் தொலைபேசி எண்ணிற்குத் தொலைபேசிக் கேட்டுக் கொண்டு போவதே நல்லது என எண்ணினோம். திருப்புல்லாணி, தேவி பட்டினம் எல்லாம் அப்படித் தான் கேட்டுக் கொண்டு போனோம். அது போல் காலை/மதியம் திருநெல்வேலிக்குப் போனதுமே கேட்டிருக்கணும்.