அன்னையின் சந்நிதியில்!

  கோலாப்பூரை நோக்கி

மேலே உள்ள சுட்டியில் நாம் கடைசியாகப் பார்த்தது காலை உணவு பற்றி. காலை உணவு எடுத்துக்கொள்ள ஆட்டோ ஓட்டுநரை அழைத்தபோது அவர் தான் வீட்டிலேயே சாப்பிட்டு வந்துவிட்டதாகச் சொல்லி மறுத்துவிட்டார். பொதுவாகவே வடமாநிலங்களின் ஆட்டோ ஓட்டுநர்கள், கார் ஓட்டுநர்கள் நாம் சாப்பிட அழைத்தால் உடனே வர மாட்டார்கள். ரொம்பத் தயங்குவார்கள். ஆகவே நாங்களும் வற்புறுத்தவில்லை. நாங்கள் ஆகாரம் எடுத்துக் கொண்டு வந்ததும் கோயிலுக்குச் செல்லும் நுழைவாயிலுக்கு அருகே வண்டியைக் கொண்டு போய் நிறுத்தினார் ஓட்டுநர். அங்கிருந்து கோயிலுக்கு உள்ளே நடந்து தான் செல்ல வேண்டும். கோபுர வாயிலுக்கு அருகே சென்றிருந்தோம். விதவிதமான பூக்கள், பழங்கள், தேங்காய்கள் எனத் தட்டுக்களில் வைத்துக் கூடவே புடைவை (அநேகமாகப் பச்சை நிறம்)ரவிக்கைத்துணி, கண்ணாடி வளையல்கள் ஆகியவை வைத்து அம்பிகைக்கு எடுத்துப் போகச் சொன்னார்கள்.பலரும் இப்படிப் பிரார்த்தனை செய்து கொள்ளுவது உண்டாம். அதைத் தவிர்த்தும் பூக்கள், பழங்கள் தனியாகவும் கொண்டு சென்றனர்.  அங்கே அநேகமாக அல்லிப்பூக்களும், குமுதமுமே கிடைத்தன. மல்லிகைப்பூக்கள் நூலில் கட்டி (தள்ளித்தள்ளி) விற்றனர். சுமார் ஒரு முழம் பூ 20 ரூபாய் என்றனர். யார் கட்டினார்கள் எனக் கேட்டால் மதராசி என்றனர். அங்கெல்லாம் நாம் வாழை நாரில் நூலில் பூக்கட்டுவதைப் போல் கட்டத்தெரியாது. ஆச்சரியமாகப் பார்ப்பார்கள். ஊசி நூல் வைத்துக் கொண்டு கூட வரிசையாகக் கோர்க்கத் தெரியாது.பூக்கட்டுவது ஓர் அரிய கலை அவர்களுக்கு.  ஆனால் நாங்க ஶ்ரீரங்கத்தில் இருந்தே தாமரைப் பூக்கள் வாங்கிச் சென்றிருந்தோம். ஆகாய விமானத்திலும் ஏசி, இரவு ரயிலும் ஏசி என்பதால் பூக்கள் வாடவில்லை. அவற்றின் இதழ்களைப் பிரித்து வைத்திருந்தேன். அவற்றை எடுத்துக் கொண்டோம். செருப்புக்களை வண்டியிலேயே விட்டுவிட்டு ஆட்டோ ஓட்டுநர் சொன்ன வழியில் கோயிலை நோக்கிச் சென்றோம்.

இது தெற்கு வாசல் கிட்டத்தட்டக் கோட்டை போன்ற அமைப்பு கோயிலும்

உள்ளே பிரகாரம், எதிரே வரிசையில் நிற்பதற்காகப் போடப்பட்டுள்ள கம்பித்தடுப்புகள்

இவற்றிலும் ஏறி மேலே செல்லலாம். இது தரிசனம் செய்துவிட்டு வந்த பின்னர் எடுத்த படங்கள். அதோடு முதல் நாள் தான் ஹோலி நடந்து முடிந்திருந்ததால் தரையெங்கும் வண்ணமயம்

முக்கியக் கோபுரம் இதன் கீழே தான் அம்பிகை வாசம் செய்கிறாள்.

கோயிலுக்குச் செல்லும்போதே கூட்டம் எப்படி என விசாரித்த வண்ணம் சென்றோம். அரை மணி நேரம் நிற்கும்படி இருக்கும் என்றனர். நாங்கள் சென்றபோது வரிசை நிறைந்து சுமார் நூறுபேர்களுக்கும் மேல் நின்று கொண்டிருந்தனர். அதற்குள்ளாக ஆட்டோ ஓட்டுநர் அங்கே வந்து எங்களை அழைத்துக் கொண்டு வேறொரு வழியில் சென்றார். அங்கே கூட்டம் இல்லை. அங்கே மேலே போகச் சொல்லிவிட்டு அங்கே இருக்கும் நபரிடம் ஆட்டோ ஓட்டுநர் அனுப்பியதாகச் சொல்லச் சொன்னார். அதே போல் மேலே சென்றோம். உள்ளே மஹாமண்டபம் வந்தது. அங்கே சரஸ்வதி குடி இருந்தாள். ஒரு நிமிஷம் அவள் தான் மஹாலக்ஷ்மியோ எனத் திகைத்து நிற்கையில் ஆட்டோ ஓட்டுநர் சொன்ன கோயில் ஊழியர் எங்களைப் பார்த்துவிட்டு வாருங்கள் என அழைத்துக் கொண்டு உள்ளே சென்றார். உள்ளே பலரையும் தாண்டிக் கொண்டு அம்மன் சந்நிதிக்கு அருகே கொண்டு நிறுத்திவிட்டார். அம்மனைப் பார்த்து மெய்ம்மறந்தோம்.நினைவாகக் கையில் கொண்டு போயிருந்த தாமரை மலர்களைக் கொடுத்தோம்.

அம்பிகை பிரசாதமாகக் கிடைத்த கல்கண்டு, திராக்ஷைப் பழங்கள் அடங்கிய பாக்கெட்டை வாங்கிக் கொண்டு மனசே இல்லாமல் அங்கிருந்து கிளம்பினோம். இதுக்கே சுமார் ஒரு மணி நேரம் ஆகி இருந்தது. அங்கே இருந்த காமதேனுவைப் படம் எடுக்க முயன்ற போது காமிரா திறந்து மூட முடியாமல் தொந்திரவு செய்தது. எவ்வளவோ முயன்றும் காமிரா மூட முடியவே இல்லை. ஓட்டுநரும் முயன்று பார்த்துவிட்டு வரவில்லை. பின்னர் அதைக் கைப்பையில் வைத்துவிட்டு அலைபேசி மூலம் படங்கள் எடுத்தேன். அந்தப் படங்கள் தான் மேலே உள்ளவை.

கோயில் சுற்றுச் சுவரில் செதுக்கப்பட்டிருந்த சிற்பங்கள்

இன்னொரு கோணத்தில்

எல்லாக்கோபுரங்களும் சேர்ந்த வண்ணம் அளிக்கும் காட்சி

தீபஸ்தம்பம்

இந்தக் கோயில் ஜைனர்களுக்கும் முக்கியமானது என்கின்றனர். ஜைனர்கள் பலர் இந்த இடத்துக்கு வந்து குங்குமம், மஞ்சள் சார்த்தி வழிபட்டுச் செல்கின்றனர்.



கோலாப்பூர் மஹாலக்ஷ்மி கோயிலின் அதிகாரபூர்வ தளத்திலிருந்து எடுக்கப்பட்ட படம். நன்றி.