பூம்பாறை குழந்தை வேலப்பர் கோயில்! கொடைக்கானல்!

மறுநாள் காலை விரைவில் எழுந்து குளித்துத் தயார் ஆனாலும் காலை உணவு ஏழரைமணி ஆகும்னு சொல்லிட்டாங்க. ஆகவே காத்திருந்தோம். இரண்டு இட்லியாவது சாப்பிடலாமே! அதே போல் காத்திருந்த பின்னர் இட்லி, தோசை கிடைத்தன. சுமாராக இருந்தது. சாப்பிட்டுவிட்டுக் குழந்தை வேலப்பர் கோயிலுக்குப் பயணித்தோம். போகும் வழியில் இப்போது புதிதாகக் கட்டி இருக்கும் மஹாலக்ஷ்மி கோயிலையும் பார்த்துக் கொண்டு போகும்படி கோமதி அரசு சொல்லி இருந்தார். ஆகவே போகும் வழியிலேயே மஹாலக்ஷ்மி கோயிலைப் பார்த்ததும் கீழே இறங்கினோம்.


இந்தப் படம் ஏற்கெனவே போட்டிருக்கேன். மஹாலக்ஷ்மி கோயிலுக்குப் போகும் வழி இது. கொஞ்சம் உயரமான இடத்தில் அமர்ந்திருக்கிறாள் மஹாலக்ஷ்மி. நாங்க போனப்போ இளம் பட்டாசாரியார் அபிஷேஹ, ஆராதனைகள் செய்து கொண்டிருந்தார். படம் எடுக்க வேண்டிக் காமிராவை எடுத்தேன் பாருங்க, ஒரு முறை முறைச்சார். காமிராவை உள்ளேயே வைச்சுட்டேன். :))) ஆனால் அங்கே குளிச்சு முடிச்சு ஜம்ம்னு உட்கார்ந்திருந்தார் நம்ம நண்பர். அவரை அந்த பட்டாசாரியாருக்குத் தெரியாமல் ஒரு படம் எடுத்துட்டேன். அது கீழே!



பொறுப்புத் துறப்பு! :--
கீழேயும் மஹாலக்ஷ்மி கோயில் படம் தான். அது வண்ணம் பளிச்சிட்டால் பொறுப்பு என்னுடையது அல்ல! படம் நம்ம நெல்லைத் தமிழருடையது! :)

இதுவும் அவருடையதே! இது மஹாலக்ஷ்மி சந்நிதி!

மஹாலக்ஷ்மியைப் பார்த்துட்டுப் பூம்பாறை நோக்கிப் பயணித்தோம். அங்கே போகரால் செய்யப்பட்ட நவபாஷாணச் சிலை பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டிருப்பதாக அறிந்தோம். போகர் மூன்று சிலைகள் செய்தாராம். அவற்றில் முதலில் இங்கே வைக்கப்பட்டிருக்கும் சிலை என்றும் அடுத்து ஒரு சிலை இதே மலையில் யார் வீட்டிலோ வைத்து வணங்கப்படுவதாயும் சொல்கின்றனர். மூன்றாவது சிலையைத் தான் போகர் பழநிமலையில் வைத்தாராம். கிட்டத்தட்டப் பழநி மலை பாலதண்டாயுதபாணியைப் போலவே இங்கேயும் முருகன் சிலை. ஆனால் ரொம்பக் குழந்தை என்பதாக எனக்குத் தோன்றியது. முருகன் பெயரே குழந்தை வேலப்பன். இங்குள்ள கிராம மக்கள் அனைவருக்கும் அவனே குழந்தையாக இருக்கின்றான்.  பூம்பாறை போகும் வழியில் அடுக்கடுக்காகப் பாசன வயல்கள்.

படங்களுக்குப் பொறுப்பு, நெல்லைத் தமிழர்! என்னோட படங்களெல்லாம் பத்திரமாக இருக்கின்றன! :)

கொடைக்கானலில் இருந்து சுமார் 20 கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் பெரிய மலையில் உள்ளது பூம்பாறை குழந்தை வேலப்பர் கோயில். இது முருகன் குழந்தையாகக் காட்சி அளிக்கும் கோலத்துடன் போகரால் வடிக்கப்பட்ட நவபாஷாண விக்ரஹம். பழனி முருகன் பழத்துக்காகக் கோவிச்சுண்டு போனப்போ, (ஹிஹிஹி, அது சரி இல்லைனு பலரும் சொல்வாங்க என்றாலும் இதானே வெகுஜன வாக்கு!) முதல்லே இங்கே தான் வந்து உட்கார்ந்துண்டாராம். கிட்டத்தட்டப் பழனியில் மேல் மலையில் காட்சி அளிப்பதைப் போலவே இங்கேயும் காட்சி அளிக்கிறார். ஆனால் எந்தவிதமான இடையூறுகளும் இல்லாமல் நன்றாக தரிசனம் செய்யலாம் யாரும் போ, போனு விரட்டுவதில்லை. சிறப்புத் தரிசனம் கிடையாது. நாங்க போனப்போ யாரோ அபிஷேஹம் செய்து பிரசாத விநியோகங்கள் நடந்து கொண்டிருந்தது.

அதோடு இன்னும் யாரோ முக்கியமான அரசியல்வாதிகள் வருகை தர இருந்தனர். ஆகவே கோயில் பரபரப்புடன் காணப்பட்டது. என்றாலும் நாங்கள் தரிசிப்பதில் எவ்விதமான தடையும் இல்லை. பஞ்சாமிர்தப் பிரசாதம், அபிஷேஹ விபூதிப் பிரசாதம், தேனும், தினைமாவும் என்று கிடைத்த பிரசாதங்களை எல்லாம் வாங்கிச் சாப்பிட்டோம். கோயில் அமைதியான சூழ்நிலையில் சுத்தமான சுகாதாரமான பராமரிப்பில் இருக்கிறது.

குழந்தை வேலப்பர் கோயிலில் படம் எடுக்கத் தடா! :( கோமதி அரசு போனப்போப் படங்கள் நிறைய எடுத்துப் போட்டிருந்தாங்க. ஆனால் எங்களை எடுக்கக் கூடாதுனு சொல்லிட்டாங்க. ஆகவே எடுக்க முடியலை. இந்தக் கோயில் பழனி மலைக் கோயில் தேவஸ்தானத்தின் கீழ் வருகிறது. அன்னிக்கு முக்கியமான மனிதர்கள் வருகையினால் படம் எடுக்கத் தடானு நினைக்கிறேன். மதுரையிலே காமிராவை வெளியேயே செருப்பு வைக்கும் ஸ்டாண்டில் வைக்கச் சொல்லிட்டாங்க. இங்கே அது மாதிரி சொல்லலை! ஆனாலும் காமிராவை வெளியே எடுத்தால் சத்தம் போட்டாங்க!  அங்கே ஒரு பெண்மணி தேனும், தினைமாவும் கலந்து முருகனுக்கு நிவேதனம் செய்ததை விநியோகம் செய்து கொண்டிருந்தார். நான் பஞ்சாமிர்தம் வாங்கிக் கொண்டிருந்ததால் அதைச் சாப்பிட்டுவிட்டுத் தினைமாவுக்கு வர இருந்தேன்.

ஆனால் நம்ம ரங்க்ஸ் போய்த் தினைமாவு வாங்கிட்டார். ஆகவே எனக்கும் சேர்த்து வாங்கி இருப்பார்னு நினைச்சுக் கையை நீட்டினால், க்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர் அவரே சாப்பிட்டுட்டார். கோபத்துடன் மீண்டும் அந்த அம்மாவிடம் போனால் தீர்ந்து போச்சுனு சொல்லிட்டாங்க. முருகனையே கோவிச்சுண்டு திட்டிட்டுப் பிரகாரத்தைச் சுத்திட்டுக்கையைக் கழுவிக்கொண்டு விபூதிப் பிரசாதம் பெற்றுக்கொண்டு வெளியே வந்தோம். என்னிடம் தினைமாவு தீர்ந்து போச்சுனு சொன்ன அம்மா அங்கே மீண்டும் விநியோகிக்க, ஆஹானு ஓடியே போனேன். என்னைக் கண்ட அந்த அம்மா வீட்டுக்கு எடுத்துப் போக நினைச்சேன். ஏனோ தெரியலை, வேண்டாம்னு தோணவே இங்கேயே விநியோகிக்கிறேன்னு சொல்லிட்டு எனக்கும் ஒரு உருண்டை கொடுத்தாங்க. அப்பாடா! கோயிலுக்கு வந்த நோக்கமே நிறைவேறினாப்போல் ஓர் திருப்தி! ரங்க்ஸுக்கு ஆச்சரியம்!

"உனக்குக் கிடக்கணும்னு இருக்கு பாரு! இல்லைனா தீர்ந்து போச்சுனு அந்த அம்மா சொல்லிட்டுப் பாத்திரத்தையும் கழுவினாங்க! இப்போ திடீர்னு என்னவோ தோணிக் கொடுத்திருக்காங்க!" அப்படினு சொன்னார். இப்படித் தான் எனக்குக் கிடைக்கவே கிடைக்காது என நினைத்தக் கயிலை யாத்திரையும் எனக்குக் கிடைத்தது என் நினைவில் வரவே அப்பாவும், பிள்ளையுமாகச் சேர்ந்து எனக்குப் புரிந்த அருளில் கண்ணீரே வந்தது.  திருக்கயிலைக்கு ரங்க்ஸ் மட்டும் தான் போகறதா இருந்தார். என்னை அழைத்துச் செல்ல அவருக்கு இஷ்டமே இல்லை. ஆனால் அந்தப் பிரயாணத்தை ஏற்பாடு செய்தவர்கள் விடாப்பிடியாக என்னுடைய பாஸ்போர்ட்டையும் வாங்கிப் போய் எனக்கும் சேர்த்து விசாவாங்கி எனக்கும் சேர்த்துப் பயணச்சீட்டுப் போட்டு உறுதி செய்து கொண்டு வந்து விட்டார்கள். ஆகவே எனக்குக் கயிலை நாதனின் அருளால் அந்தப் பிரயாணம் கிடைத்தது. அதே போல் இப்போத் தினைமாவும் முருகன் அருளால் கிடைத்தது.