105 வேதாளத்திடம் நான் போட்ட மந்திரம்

ஹி,ஹி,ஹி, எல்லாரும் படிச்சிருப்பீங்களே, நான் விக்கிரமாதித்தன் வழிபட்ட கோவிலுக்குப் போனதும், அங்கே வேதாளத்தைப் பார்த்ததும், அப்போ என்ன நடந்ததுன்னா? (ம.சா: ஹி,ஹி,ஹி, எனக்குத் தெரியும், எல்லாரும் இவங்களுக்கு ஆதரவு தெரிவிக்கணும்னு கேட்டுக்கிட்டாங்க.) நீ, சும்மா இரு. கூடக்கூடப் பேசாதே, இது நான்.
அங்கே வேதாளத்தைப் பார்த்தேனா, அப்போ நான் அதனிடம் சில கேள்விகள் கேட்கலாம்னு நினைச்சேன். என்னோட முதல் கேள்வி :வ.வா.சங்கத்தின் நிரந்தரத் தலைவலி பட்டத்தை எப்படித் தக்க வைத்துக் கொள்வது என்றுதான். (ம.சா: தக்க வச்சுக்கறது என்ன நீதான் யாருக்கும் விட்டே கொடுக்கலியே, திரும்பத் திரும்ப சொல்லிக்கிட்டிருக்கியே, அவங்க வேணாம்னாலும் நீ விட மாட்டியே!)

மனசாட்சியை அலட்சியம் செய்து விட்டு இரண்டாவது கேள்வி: அதிகப் பின்னூட்டம் வாங்க என்ன செய்யறது? (ம.சா: நீ எழுதற விஷயத்தையும் ஒருத்தர் படிச்சுட்டுப் பின்னூட்டம் கொடுக்கறதே பெரிசு. இதிலே அதிகம் வேறே வேணுமா? நீ என்ன நாகை சிவா மாதிரி குருவி, கொசு இதைப் பத்தியா பதிவு போடறே, பின்னூட்டம் வேணுமாம், பின்னூட்டம்) ஷ்ஷ்ஷ்ஷ், என்னோடயே இருந்துட்டு எனக்கு எதிரா வேலை செய்யற உன்னை என்ன செய்யறது? இந்த அம்பி தங்கிலீஷ் எழுதிட்டு, அதிலே முடி வெட்டறதையும், தன்னோட டிசம்பர் மாதப் பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கு இப்போவே அச்சாரம் போட்டும் எழுதறார். இதிலே என்னை வேறே மிரட்டல், உங்களுக்கு இருக்கு, உங்களுக்கு இருக்குன்னு, கடைசிலே பார்த்தால் மனுஷனுக்குப் பயம் வந்துட்டது போலிருக்கு. ஹி.ஹி.ஹி. ஊரை விட்டுப் போயிட்டார். சொல்லவே இல்லை. (ம.சா: ஆமாம், உன்னோட பதிவில் பின்னூட்டம் கொடுக்க யாருமே இல்லை. இதிலே தெனாவட்டா?)

அம்பி ஊருக்குப் போயாச்சு. கார்த்திக் ஆஃபீஸ் பிரச்னை. வேதாவும் வரதில்லை. நாகை சிவா காக்காய் அனுப்பிச்ச கோவத்தில் திரும்பிக் கூடப் பார்க்கவில்லை. மின்னல் தாத்தா, சின்னக்குட்டி,தி.ரா.ச. இவங்களையும் காணோம். மனசு, நன்மனம் இவங்க எல்லாம் உளவுப் படை வேலையிலே ரொம்ப பிசி. இல்லாட்டி வருவாங்க. (ம.சா: ஆமாம் வருவாங்க, காத்துக்கிட்டிரு, மனு என்ன ஆச்சு? அவங்க இப்போ வராங்களா? எல்லாரும் உன் பதிவைக் கண்டாலே ஓடறாங்க, புரிஞ்சுக்கோ.) Grrrrrrrrrrrrr. இந்தா மனசாட்சி, நீ தமிழ் சினிமா மாதிரி எனக்குப் புத்தி எல்லாம் சொல்ல வேணாம்.(ம.சா. ஆமாம், என்னை அடக்கு, கைப்புள்ள வராரா? அதுக்கு என்ன சொல்றே? உன்னோட பிடுங்கல் தாங்காமல் தான் ஒருத்தர் பித்தானந்தாவா மாறிட்டார்.மறைக்காதே என் கிட்டே) ஷ்ஷ்ஷ்ஷ்ஷ் சும்மா இருக்க மாட்டே? கைப்புள்ள தலைவர், தலைவர் எல்லாம் அடிக்கடி வர மாட்டாங்க, நான் இப்போ எப்போவாவது தானே சங்கப் பக்கம் தலை காட்டறேன். அது மாதிரிதான். சிபிக்குத் தமிழ் எழுத முடியலை. மறந்து போச்சோ என்னமோ? நான் "குமார காவியம்" னு கேட்டாலே ஒரு மாதிரி பார்க்கிறார். என்னோட மூணாவது கேள்வி வேதாளத்துக் கிட்டே: என்னோட ப்ளாக்கர் பிரச்னை அடிக்கடி பண்ணுதே, அது எப்போ சரியாகும்?

மேற்கண்ட மூன்று கேள்விகளையும் வேதாளத்திடம் கேட்க நினைத்து வேதாளத்தின் சன்னதிக்குப் போய் வேதாளத்திடம் முறையிட்டேன். "வேதாளத் தலைவரே, என்னோட ப்ளாக் என்னும் வேதாளம் எனக்குக் கொடுக்கும் தொந்திரவு போனாலே போதும். அதுக்கு ஏதாவது செய்ய மாட்டியா?" என்று மனமுருகிப் பிரார்த்தனை செய்தேன். வேதாளம் என் கண் முன் தெரிந்தது. உடனே அதனிடம் என் கோரிக்கையை வைத்தேன். வேதாளம்," எனக்குக் கேள்வி கேட்டுத்தான் பழக்கம். பதில் சொல்லிப் பழக்கம் இல்லை." என்றது. ஒரு மாறுதலுக்காக இம்முறை நான் கேட்கும் கேள்விகளுக்குப் பதில் சொல்லுமாறு வேதாளத்திடம் கோரிக்கை வைத்தேன். என்னோட எல்லாக் கேள்விகளையும் கேட்ட வேதாளம் திரு திரு திரு என விழித்தது. "என்ன, வேதாளம் பதிலே சொல்லலியே?" என்று நான் கேட்க அது பயத்துடன் என்னைப் பார்த்து,"ஆமாம், நீ யார்? " என்றது. "ஏன் கேட்கிறாய்? நான் கீதா சாம்பசிவம்கிற பேரிலே எழுதறேனே, நீ பதில் சொன்னால் உன்னைப் பற்றியும் எழுதுவேன்," என்றதும், வேதாளம் "ஆளை விடு, நீ சங்கத் தலைவியோ, அல்லது தலைவலியோ, உனக்குப் பின்னூட்டம் வருமோ வராதோ, அது கூடப் பரவாயில்லை.உன்னாலே இத்தனை பேர் ஊரை விட்டுப் போயிட்டாங்க. அதுவும் ஒருத்தர் பித்தானந்தாவாகிட்டார். தவிர, இந்த ப்ளாக்கர் வேதாளம்னு சொல்றியே, அதைப் பார்த்தால் பயமாயிருக்கு. நீ முதலில் இடத்தைக் காலி பண்ணு. விக்கிரமாதித்தா, இவங்க கிட்டே இருந்து என்னைக் காப்பாத்து." என்று கதறிக் கொண்டு போய்விட்டது.