147.மீனாட்சி, உனக்கு என்ன ஆச்சு?

"சீராரும் பூங்கமலத் தெள்ளமுதே! சேயிழையே!
காராரும் மேனிக் கருங்குயிலே!-ஆராயும்
வேதமுதல் ஆகி நின்ற மெய்ப்பொருளே! மின் ஒளியே!
ஆதி பராபரையே! அம்பிகையே!- சோதியே!"

அண்டர் எல்லாம் போற்றும் அரும்பொருளே! ஆரணங்கே!
எண்திசைக்கும் தாயான, ஈஸ்வரியே!"

மேற்குறிப்பிட்ட பாடல் "சிதம்பரர்" என்பவரால் பாடப்பெற்ற "மீனாட்சி கலி வெண்பா"வில் உள்ளது. ஆரம்பம் இது. அன்னையைத் தன் அகத்தும் , புறத்தும் வைத்த அவர் தம் வாக்கில் அன்னை தன் நோக்கை வைக்க அன்னையின் மேல் இந்தத் துதி பிறந்தது. அம்பிகையின் அதி ரகஸ்ய சேவை நுட்பங்கள் அடங்கிய இந்த நூலைப் படிக்கும்போது , " என்ன இப்படி அம்மனை அம்படைச்சி, ஆண்டிச்சி, இடைச்சி, ஒட்டச்சி, சடைச்சி,செட்டிச்சி, சேணிச்சி, வலைச்சி, வேடிச்சி" என்று அழைக்கிறாரே என்று தோன்றும். இருபொருள் கொண்ட இந்தக் கலிவெண்பா அன்னையைப் புரிந்து அவள் அருள் பெற்றவர்களால் பெரிதும் கொண்டாடப் படுகிறது. ஆளும் அரசி ஆன அவள் தன்னை எல்லாரும் உணரும்படியாக உலகில் உள்ள எல்லாக் குலங்களிலும் உதயம் ஆகிறாள். ஊன்றிப் படித்தால் ஒழியப்புரியாத இந்த விஷயம் சிதம்பரருக்குப் புரிந்து அவர் தன் கனவிலும் நனவிலும் நடமாடிய அம்பிகையைப் போற்றித் துதிக்கிறார். பின் தன் குருவின் கட்டளைக்கு ஏற்ப அன்னையின் விருப்பமும் அது என்று உணர்ந்து திருப்போரூர் வந்து எந்தையாம் கந்தனைத் தொழுது அவனில் தேவியை உணர்ந்து கந்தனுக்குக் கோயில் எழுப்பி அங்கேயே சமாதி அடைந்தார்.



மூன்று நாளாகப் பேப்பர் படிக்கும் போதெல்லாம் மனசு ரொம்ப நொந்து போகிறது. உலகுக்கெல்லாம் தாயான, மதுரை மக்களின் அருமைக் கண்மணியான, அவர்களின் வீட்டுப் பெண்ணான எங்கள் அருமை மீனாட்சியின் வீட்டில் விரிசலாம். எல்லாரும் வந்து பார்த்து ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். மதுரையின் இதயமே அன்னையின் இருப்பிடம் தான். அது பழுதுபட்டுக் கிடக்கிறது என்ற செய்தி நெஞ்சில் ஊவாமுள் போல் உறுத்திக் கொண்டே இருக்கிறது. பொதுவாக மதுரையில் நாத்திகவாதம் அதிகம் பார்க்க முடியாது. ஏன் என்றால் ஆட்சி செய்வது அவள் அன்றோ? மதுரை மக்கள் எல்லாரும் தங்கள் வீட்டுப் பெண்ணாக நினைக்கும் அவள் திக்விஜயம் செய்து நாட்டையும், தன்னையும் அப்போதே காப்பாற்றிக் கொண்டது போல் இப்போதும் காப்பாற்றிக் கொள்ள வேண்டும். அவளருளாலே ஓரணுவும் அசையாது. இதுவும் அவளின் ஈசனின் ஒரு திருவிளையாடலோ என்னமோ? இந்தக் குழப்பத்தில் இருந்து தானும் மீண்டு, தன் மக்களையும் மீட்க அன்னை மீனாட்சியை வேண்டு கிறேன்.

"கொந்தளகப் பந்திக் குயிலே! சிவயோகத்து ஐந்தருவே! மூவருக்கும் அன்னையே!-எந்தம் இடர் அல்லல் வினை எலாம் அகற்றியே, அஞ்சல் என்று
நல்ல செளபாக்கியத்தை நல்கியே-வல்லபத்தின்
ஆக, மதுரம், சித்ர, வித்தாரம் என்று அறிஞர்
பேசுகின்ற உண்மைப் பெருவாக்கு-நேசமுடன்
தந்து என்னை ஆட்கொண்டு, சற்குருவாய் என் அகத்தில்
வந்து இருந்து, புத்தி, மதி கொடுத்துச்- சந்தமும்
நீயே துணையாகி நின்று இரட்சி!அம் கயல் கண்
தாயே! சரணம் சரண்!